Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

Eυτυχισμένο το 2013 με σύνεση και υγεία


Για μία ακόμα φορά ήρθε η πρώτη του νέου έτους.Ευχές,φιλιά πυροτεχνήματα μπαλωθιές και άφθονο αλκοόλ,συνόδευσαν τον ερχομό του.Σαν να θέλαμε να ξορκίσουμε το κακό και να δώσουμε αέρα ελπίδας και ώθηση στην καινούργια αρχή.Μέσα στην γενικότερη μιζέρια,βρήκαμε μια πατροπαράδοτη ευκαιρία να γιορτάσουμε.Κλεισμένοι οι περισσότεροι στα σπίτια μας παρέα με τον σπύρο που τσουγκράει στην υγειά του μαλάκα και παρακολουθώντας τον τέως ταγαρόβλαχο,νύν πακιστανομαζώχτρα να το παίζει μονόλογος στο γυαλί,βρήκαμε αφορμή να σαβουριάσουμε,να σουρώσουμε και να θυμηθούμε το πόσο αγαπάμε τον γκόυφυ(και τον σκούφυ).Ακούσαμε τις ευχές του μπάρμπα - κάρολου του αν(οϊ)στασιακού,Νιωσαμε την οικογενειακή θαλπωρή μέσα σε μια μπουκιά τηγανιά και μυρίσαμε γιορτές στο καβουρντισμένο μύγδαλο του βουτυράτου κουραμπιέ.Αντικαταστήσαμε το μπαράκι με το σπίτι,αγνοώντας την ουσία και μετατοπίζοντας τον καταναλωτισμό μας.Δεν ζούμε πάνω,ούτε καν στο μέτρο των δυνατοτήτων μας και η κατάσταση δεν πρόκειται να αλλάξει με ευχολόγια, όσες πρωτοχρονιές κι αν περάσουν. Στα μαζώματα του μικρομεσαίου,που με κρασοκατάνυξη και γουρουνοχαρά στο σπίτι για το οποίο πληρώνει και φόρο και που καταλήγουν με ευχές για έξοδο από την κρίση,απαντάμε με την φωνή της λογικής.Το μόνο που θα βγεί από το γιορτινό μασαμπούκι θα το γνωρίσει η λεκάνη σου...όσο για τις πολιτικές αναλύσεις που θα κάνεις,γράφτες σε κανα cd για όταν σε πιάσει κατάθλιψη.

 

  Δίπλα σου,υπάρχουν οικογένειες που δεν έχουν ούτε για να πάρουν μακαρόνια και περιμένουν στην ουρά για το συσίτιο.Αντί να επιδίδεσαι σε ένα ντέρμπυ οικιακού λαρτζισμού και μαλακοαυνανισμένης ευδαιμονίας της μισής μέρας,αντί να ξάχνεις στην μπουκίτσα σου την δανεική ευτυχία και τον εφησυχασμό της στρουθοκάμηλου,σήκωσε το κεφάλι από την πιατέλα και ξεκόλα από το ποτό.Δεν είναι ώρα για να είσαι χαρούμενος,ούτε και κουρασμένος.Είναι ώρα για να σκεφτείς.Χρειαζόμαστε αλλαγή και ο μόνος τρόπος για να έρθει είναι να την φέρουμε πρώτα μέσα μας.Δεν θα έρθουν,ούτε οι ΕΛ με τα χάλκινα παλαμάρια να τα κοπανήσουν στο κεφάλι των εχθρών μας,ούτε ο αρχάγγελος να πολεμήσει για το γένος των ελλήνων,που βάρυναν...αλλά θυμούνται το "πεπρωμένο" της φυλής.Είναι ώρα να σταθείς και να λάβεις ρόλο.
        Όσοι μπορούμε,ας προσφέρουμε ένα πιάτο φαγητό στον συνέλληνα που δεν έχει και ας του δείξουμε ότι στην κρίση είμαστε ΜΑΖΙ και ΜΑΖΙ θα την περάσουμε.Δεν μπορείς να είσαι χαρούμενος όταν ο διπλανός  σου δοκιμάζεται(εξαιρείται η περίπτωση της ανωμαλίας ή της λοβοτομής...το αλκοόλ πάντως βοηθάει αρκετά).Ας περιορίσουμε τις δαπάνες και ας δείξουμε ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ και με λιγότερα.Ζούμε ...και σιγά σιγά το καταλαβαίνουμε και περισσότεροι,μία μάχη..και η μάχη θέλει ΜΑΧΗΤΕΣ.
    Η νέα διάκριση,γίνεται πλέον ορατή.Εκείνοι που έχουν κι εκείνοι που δεν έχουν.Τα πειθήνια μόγγολα του κυβερνομπαρόκ,ψάχνουν πιόνια και διέξοδο.Αποκλείεται να γίνω το πρώτο και να επιτρέψω να τους προσφερθεί το δεύτερο.Στα ντεμέκ διλήματα των αποτυχημένων κομπάρσων που έχουν επιβιώσει χάρη στον παροπλισμό σου,απαντάμε με ΕΝΟΤΗΤΑ.Αυτό είναι ...αν υπάρχει κάποιο το νόημα των ημερών και όχι τι καινούργιο κινητό θα πάρεις στην γκόμενα.Είναι επιτακτικό να δράσεις.Ξύπνα και ξέφυγε από την παγίδα του πελάτη-καταναλωτή..η ζωή σου είναι πολύτιμη για να την ξοδεύεις σε ένα τραπέζι,η μια βιτρίνα.Ελπίζω ΟΛΟΙ να βρούμε το κίνητρο και το ερέθισμα για να κάνουμε το κάτι παραπάνω.
     Από το ιστολόγιό μας,ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου