ηρωες με βρωμικα χερια

Εκει  που τελειωνει η λογικη,αρχιζει η τσινετσιτα… τι κανεις οταν ακομα και ο τοιχος εχει καλυτερη ερμηνεια απο τον πρωταγωνιστη σου;  καπου στο 60,τοτε που ο κινηματογραφος γνωρισε την μεγαλυτερη ισως ανθιση του,τοτε που ο πειραματισμος ηταν προκληση και οχι παρακαμψη για να γινεις γνωστος,τοτε που το χολυγουντ ηταν πραγματικα η μεκκα της εβδομης τεχνης, σε ολο τον κοσμο υπηρχαν παραγωγοι και σκηνοθετες ,που προσπαθουσαν να συμμετασχουν.Να γινουν κοινωνοι και συνδημιουργοι αυτης της επαναστασης. Στην ευρωπη,ιταλοι,γαλλοι αλλα και λιγοι ελληνες,δημιουργησαν αριστουργηματα τα οποια αποτελουν την κληρονομια αυτου που σημερα ονομαζουμε ευρωπαικο κινηματογραφο και ειναι  σημειο αναφορας και θαυμασμου για κοινο και καλλιτεχνες. Σε ολο τον κοσμο υπηρχαν νεοεμφανιζομενοι ηθοποιοι.Αλλοι τα καταφερναν να αγαπηθουν η να μισηθουν και ηταν εκεινοι που ειχαν αποδωσει τον ρολο τους υποδειγματικα.Αλλοι ξεχνιοντουσαν και χανονταν απο την μεγαλη οθονη  με την ιδια ταχυτητα με την οποια εμφανιζονταν.Μια νεα σχολη σκεψης εξαπλωνονταν και ο κινηματογραφικος φακος γινοταν το εργαλειο εκφρασης της.
Μεσα σε αυτο το κυμμα ανανεωσης,υπηρχαν και εκεινοι που διαλεξαν τον τριτο δρομο..εκεινο της αρπαχτης. Η τζουζεπε καραμπα προντουτσιονι ιντερνατσιοναλι, συστηθηκε νιωθοντας την αναγκη να δημιουργησει τεχνη για τον λαο.ταινιες με εναν λαικο ηρωα που θα εστιβε πετρες θα σηκωνε καρα και θα σαπιζε καμμια εκατοστη τυρρανους( απροσδιοριστης εθνικοτητας) για να φερει την ειρηνη την δημοκρατια και την ευημερια στον τοπο και στους κατοικους του…κατι σαν τον καρνεισιον σε εκδοση παιδοβουβαλου.και το ονομα αυτου, μασιστας  ηταν πανταχου παρων. Ηρωας παντος καιρου και για καθε χρηση.Την μια στιγμη τον εβλεπες να μαχεται με τον χαρο ως αλλος διγενης ακριτας και την επομενη στην στρογγυλη τραπεζα ηταν ο εμπιστος ιπποτης του βασιληα αρθουρου, μαζι με τον πασκουαλε και τον κλαουντιο,τοτε που ταξιδευε στον κοσμο. Μπορουσε με την ιδια ευκολια να κανει καθε γυναικα να τον ποθησει και να τον ερωτευτει..οσο και να προκαλεσει τον πινδαρρο σε ποιητικο διαγωνισμο και μπραντεφερ με βραβειο μακντοναλντσ μενου με κοκα κολα λαιτ…τρεις λαλουν κι απανω τουρλα.
Οπως ειναι φυσικο,μην φανταστειτε οτι παιζαν και τιποτα σοι ηθοποιοι σε αυτα τα εφευρηματα…κατι θειες που βρισκαν στους παγκους της λαικης στην ναπολη να κλεβουν στο ζυγι γινονταν οι καλογνωμες γριουλες που υπεφεραν κατω απο τον ζυγο της τυρρανιας. Τιποτα μπεκρηδες που τους μαζευαν για μια μπυρα το κεφαλι  απο τα παγκακια,γινονταν οι βασανισμενοι χωρικοι που τους κλεβαν το βιος τους.Καμμια δεκαρια καγκουρες της εποχης ηταν ο στρατος κατοχης και η καρμελα η κοντοκλωτσα η κορη του ντον καρλο με τα χωραφια που ηταν και συμπαραγωγος,ηταν η βασανισμενη δεσποσυνη που ζουσε στα πλουτη,αλλα ειχε και λαικο προφιλ γιατι δεν ηθελε την αδικια και ο πατερας της(συνηθως ενας τυπος με προχωρημενη καρδιακη ανεπαρκεια,εμφυσημα και τριπλο εγκεφαλικο) μαραζωνε που ο  λαος κακοπερνουσε…ενω το χεστηκε απο την χαρα του,ηταν κατι παραπανω απο σχημα λογου για τον συγκεκριμενο. Η γυναικα του(για να μην ανεβαινει και το μπατζετ) τα τιναζε στη πρωτη σκηνη..και ολοι περιμεναν τον απο μηχανης θεο…
μια χηρα κακομοιρα που το παιδι της δεν εχει να φαει και της κλεβουν το καρβελι,ενας εμπορος με χρεη που του κανουν πλιατσικο, ενας στρατιωτης του καθεστωτος που ξεψυχοντας στα χερια του πρωταγωνιστη,αναγνωριζει την μαγκια του και του αποκαλυπτει το δολιο σχεδιο του αφεντικου του….κομπαρσοι και γκεστ σταρς κανουν μαζωξη γυρω απο τον κεντρικο χαρακτηρα για να δωσουν εναν τονο πιο δραματικο και μια πινελια μοναδικοτητας στην εμφανιση του. Αυτο ηταν βεβαια κατι απολυτα αναγκαιο..την στιγμη που ο ξαδερφος  του πρασινου χουλκ,απο μονος του δεν μπορουσε να πει ουτε μπιφτεκι..ετσι ηταν απαραιτητη η προεργασια.Η προετοιμασια της σκηνης ωστε η ατακα του να εχει νοημα και ουσια. Παιρναν τρεις γριες,τις βαζαν να καθαρισουν κρεμμυδια για παραδειγμα και μετα τις ξαμολουσαν μπροστα στο κινητο κρεας. -Ααααχ τι παθαμεεε μας κλεψανε το βιος μας ματσιστε βοηθησε μας  ελεγαν  κλαιγοντας. – ποιος σας το εκανε αυτο; ρωτουσε ο ηρωας; – εκεινοι,οι στρατιωτες του βασιληα..θα μας βοηθησεις; -Ναι .  ελεγε ο μασιστας αφου διαβαζε την πινακιδα που κρατουσε το παιδι με το λουκουμι  και μετα αρχιζε το ξυλικι. Αντιμετωπος με πανοπλους λεγεωναριους,ο ηρωας μας,καταφερνε,χρησιμοποιοντας γυμνα χερια, στυλιαρια ακομα και καρπουζια(πρασινη ενεργεια) να τους νικησει και να θριαμβευσει, η γρια που ειχαν χτυπησει πριν προλαβει να επεμβει,ολως τυχαιως,μετα το τελος της μαχης τα κακαρωνε και του εδινε εντολη να παρει εκδικηση,ενω λιγο παραδιπλα ο μπαρμπα τζουζεπε δακρυσμενος με την πετσετα στον λαιμο. κατεβαζε διπλομπουκι τους κεφτεδες και γεματος συγκινηση ελεγε..αυτο ειναι τεχνη..
Αυτα συνεβαιναν στην γειτονα χωρα.τα αριστουργηματα που προσεφερε  ο μαστρο καραμπα και η παρεα του,αποτελεσαν την ιταλικη εναλλακτικη στην κινεζικη σχολη”τωρα που μαζευτηκαμε ας παιξουμε καρατε” και μεσουρανησαν μεσα στα σινεμα στις βραδυνες προβολες,με συνθηματικο,περιμενοντας τον γκουσγκουνη…
Στην αλλη πλευρα του ιονιου,τα ΙΙΕΚ της κινηματογραφιας, εκαναν κινηση ματ στην τοπικη σκακιερα(που μαλλον προς ταβλι εφερνε) και διναν στο λαο πονο και συγκινηση. Εκει που ο ιταλος προβαλε σανταλια και τρομπετα,ο ελληναρας γυρνουσε μια ξεγυρισμενη γρανιτα απο μπουζουκι,με αιθαλομιχλη τσιγαρου και βασανισμενο μεροδουλι. Στην επικη μαλακοφροσυνη του μουσατου με την φουστα,οι δικοι μας απαντησαν με μαγκια.Ο γης βελονης (να πατεις να σ’αγκυλωνει) που απο την στιγμη που ξεκιναγε η ταινια μεχρι να βγει απο την οθονη,πηγαινε λες και επρεπε να αλλαξει το παμπερ.Για απροσδιοριστη αιτια,πονουσε,οι κουβεντες του ηταν λιγοστες και μπορει να ηταν φτωχος αλλα ηταν και τιμιος και δουλευε φορτηγατζης,ενω ταυτοχρονα αριστευε και στην ιατρικη,ενω παιζει να ειχε βρει και το εμβολιο για την καραφλα.
Κι εδω γριες και γεροι ηταν πρωταρχικης σημασιας..μια βολικη γιαγιουλα που ζουσε μεσα στην φτωχεια,ενας αυστηρος αριστοκρατης βιομηχανος,μια ξυνομουρα που λογω καποιας οικογενειακης κοντρας ηθελε να καταστρεψει τους παντες και τα παντα και ενας αλογομουρης (βλεπε κατρακης) που στην πρασινη τσοχα  ειχε ακουμπησει και το βρακι που φοραγε και για να γλιτωσει το θεατρο του,καθοταν και επαιζε τον πατερα που ψοφολογουσε σε καθε παπαρια της ΚΛΑΚ φιλμς και λοιπων ανταγωνιστριων εταιρειων.
Το εργο του πρωταγωνιστη,γινοταν κι εδω ευκολοτερο.μετα τον μονολογο της χηρευαμενης μαυροφορεμενης που θυμοταν τον μακαριτη που τον πνιξαν τα χρεη και που τωρα απειλουν να της παρουν και το σπιτι, εκεινος απαντουσε με την all times classic  ατακα “ναι μανα”  και τραβουσε μια ακομα πικρη ρουφηξια ενω στο βαθος ακουγοταν ενα ξεκουρδιστο μπουζουκι να παιζει λιγες νοτες,καθως το παλικαρι απομακρυνοταν  εδινε καραμελες στο κοριτσακι που επαιζε με την κουκλα στην αυλη και πηγαινε να βρει την καιτουλα…
Μην κλαις καιτουλα ελεγε..και η μαρθα κλαψα ξεκινουσε το μοιρολοι ΓΙΑΤΙ ΛΕΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΚΑΣΜΕΕΕΝΟΟΟ.. κι εκει που περιμενες να σκασει μυτη ο θου βου ντουετο με μαπ 31 φορωντας μασκα και βατραχοπεδιλα και να πεσει ο τεμαχιος monsieur cannibal, ο σκληρος και ακαρδος βιομηχανος,που παραλιγο να  τεζαρει τρωγοντας αστακομακαροναδα,σωζονταν  απο τον κατατρεγμενο και αναγνωριζε  την αξια του και του εδινε και θεση γενικου διευθυντη στην εταιρεια του γιατι ο ιδιος αποφασιζε να παει στην αιδηψο για λουτρα..και ζουσανε αυτοι καλα κι εμεις τα ιδια…
Τα χρονια περασαν και  οι λαικοι ηρωες με διαρκεια μισης ταινιας,ξεχαστηκαν.παραγωγοι,

σκηνοθετες και σεναριογραφοι αφησαν το ονομα τους  στα σκονισμενα ραφια των καναλιων και των στουντιο και κανα απογευμα μεσα στην γενικη σπαριλα  σε  τιποτα τοπικα,μπορει και να ξαναδουν το αριστουργημα τους να παιζεται…Ο χωρος της κινηματογραφιας  εξελιχθηκε  και οι αρπαχτες που εξακολουθουσαν να γυριζονται,δεν βρηκαν την ιδια ανταποκριση,θες γιατι δεν κλαιγαν καλα οι πρωταγωνιστριες,θες γιατι τους βαρεθηκε ο κοσμακης,ηταν καιρος η να σταματησουν η να βρουν κατι αλλο.Οι εγχωριοι αρπακολες,καταλαβαν πως το πεδιο δρασης επρεπε να αλλαξει για να συνεχισουν να εχουν κοινο και εσοδα.Τοτε ηρθε η τηλεοραση και οτι αυτο συνεπαγεται. Μερικοι προσπαθησαν να αναδειξουν το ταλεντο τους και να προσφερουν επη οπως η λαμψη που συνοδευε το απογευματινο λασιξ της κυρα κουλας..καποιοι αλλοι ειδαν στα mass media τον ιδανικο κραχτη-συνεργατη για προσωπα και συμφεροντα τους.
Η ιστορια,ξεκινησε σιγα και υπογεια,οπως ξεκιναν ολες οι πουστιες.Βρισκουμε εναν γερακο κακομοιρη  που καθε που εχει να πει κατι χεζεται η τον πιανουν τα κλαμματα και τον βαφτιζουμε νεστορα της δημοκρατιας(ο βασιληας γινηκε προεδρος) καποιος βαρυγδουπος δημοσιοκαφρος τραβαει για μια συνεντευξη-λιβανισμα, ενω απο πισω του παιρνουν τα μετρα για την κασα.. Με το που αποδημουσε εις κυριον,αρχιζαν τα καναλια τα αφιερωματα στην ζωη του και τις αποκλειστικες  συνεντευξεις την  τελευταια και την ακομα πιο τελευταια δηλωση που ειχε κανει και τι ηθελε να πει οταν κοντανασενε..Η δημοσιογραφια εχανε και την παραμικρη χρησιμοτητα και ο κρετινος πισω απο το γυαλι,γινοταν απροσκλητος επισκεπτης στο σπιτι μας. Μπαινω για να σου φερω την ειδηση,αλλα συγκινησου κιολας γιατι ετσι πρεπει… Η τηλεοραση γινοταν ζωντανο κομματι του σπιτιου και αντι για ενα κουτι που το ανοιγες για να δεις τις ειδησεις η τον καιρο,ηταν  η γνωριμη φωνη που με τον τροπο που σου μετεδιδε  το γεγονος σου ελεγε πως επρεπε να το παρεις..
Σιγα σιγα,μπηκαν στο παιχνιδι οι τηλεοπτικοι υποψηφιοι.Η προεκλογικη εκστρατεια δεν γινοταν πορτα πορτα απο καποιον που τον βλεπαμε να μιλαει σε μια συγκεντρωση η να καταστρεφει σολες γυρνοντας την πολη,αυτα περνουσαν σε δευτερη μοιρα.Τωρα πλεον, πηγαινε κουστουμαρισμενος να πιει καφεδακι σε πρωινη εκπομπη και ενω ρουφουσε το τηλεκαιμακι,μιλουσε για τα προβληματα του τοπου και για τις ανησυχιες του. Ο ορος λαοπροβλητος  ΕΧΑΣΕ την σημασια του και ο κυριαρχος λαος εγινε ο μπαρμπας και η θειτσα με το τηλεκοντρολ που τηρανε εκστατικα το γυαλι και κανουν  κρισεις. αμμμ καλα τα λεει ο δικος μας, αυτον να ψηφισουμε ,μαλιστα..απο την αλλη,η γεννια μας, απλα γυρισε τις πλατες στην καταντια.
Ετσι,πασης φυσεως τηλεσουργελα αναδυθηκαν απο τα αδυτα της ληθης και αναδειχθηκαν  στην τηλεπανηγυρη. Καποιοι μαλιστα πηγαν και ενα βημα παραπερα και προχωρησαν σε ιδρυση δικου τους καναλιου.Ο μποντιμπιλντερ με τις κασετες και την συλλογη πλακετας απο τοτε που τον καλουσε η καθε τοπικη για να προβαλει την ετησια χοροεσπεριδα της οργανωσης στα πανω σεκλανα,πλασαριστηκε ως μαγκας που μιλαει και στ’αλωνια και στα σαλονια,κατι αποστρατοι που παιζει και να ειχανε δει τους βαλκανικους πολεμους live,γινανε η επιτροπη κομματικου αγωνα,ενω ο πατριωτισμος αποκτηθηκε εργολαβια απο τον βαψομαλλια και τους γερονταρες με τα υπογλωσσια…
Αλλοι παλι το παιξαν επαναστατες. Ολιγολογοι και παιδια του λαου,σηκωσαν την κοκκινη σημαια και σε καθε ζητημα απαντουσαν με την ιδια ατακα”ναι μανα- για ολα φταινε οι αμερικανοι”   η” ο λαος δεν ξεχνα τι σημαινει δεξια” και καθαριζαν.Λιγη σημασια ειχε αν η εδρα τους στον περισσο  ειναι πιο οχυρωμενη και απο το πενταγωνο η αν εκεινοι που εργαζονται στα κομματικα οργανα,εχουν εξευτελιστικα ωραρια και μισθολογια πεινας… Ειναι ανατρεπτικοι γιατι,ετσι αισθανθηκε ο ποιητης…
Το παιχνιδι βεβαια εχει χοντρυνει και οι προαναφερθεντες δεν ειναι πια μεμονωμενες ιστοριες αλλα εξαπτερυγα του συστηματος στο θεατρο του παραλογου που καθημερινα μας πλασαρουνε.. Απο την μια ο ενας βασταει θυμιατα και μιλαει λεει για πατριδα. Απο την αλλη, φωναζουν για βια αναρχια και λαικη κυριαρχια.   Οι δυο ακρες εχουν καλυφθει και αυτο που μενει ειναι να κανει την εμφανιση ο πρωταγωνιστης.Πλαισιωμενος  απο παραδουλευτρες της εξουσιας και σκεπτομενους παυλα διανοουμενους της χουφτας που κανουν καιρια ερωτηματα  συζητησεις και υμνους  στην δημοκρατια του βουνου και του καμπου.Πετιεται στην μεση σαν… απο μηχανης θεος(τι νομιζατε οτι θα ελεγα..) και δινει ζωη σε ολο το καστ.
Οι θλιβεροι δεξιοαριστεροι καφετζηδες και τραπεζοκομοι,αποκτουν νοημα και ουσια.δεν ειναι γραφικοι ανευ σημασιας κομπαρσοι της ζωης και της πολιτικης, αλλα αντιπαλα δεη που στο προσωπο του βρισκουν τον εχθρο που εψαχναν και που συνδυασμενα πλεον,προσπαθουν να πληξουν. Τα μογγολα με το μικροφωνο,δεν ειναι πλεον φερεφωνα,αλλα συνομιλουν και συνεντευξιαζουν την εξουσια. Ο μπαρμπα θανασης που μετα την συνταξη εχει ξεχασει να παρει τον κωλο του απο τον καναπε του σαλονιου του και που κινδυνευει να τον ξεχασει πως τον λενε μεχρι κι ο φουρναρης,ακουει πως η πατριδα τον εχει αναγκη  και κατακρινει τους συνομηλικους του που βγαινουν στους δρομους να διαμαρτυρηθουν..ο πατριωτισμος κατ’αυτον, μετριεται σε πορδες.
Ολοι αποκτουν λογο.Η ψευδαισθηση της δημοκρατιας απλωνεται σε ολοκληρη την επικρατεια.Το τι πιστευεις,εχει μετατραπει σε Α η Β και καλεισαι  να μαρκαρεις το αντιστοιχο κουτακι.. Να προτυπωσεις την αποψη σου ωστε να ειναι πιο ευκολο για τον εκλεκτο να την εκφρασει η να σε κανει να πιστεψεις οτι μαχεται γι’αυτο.Βεβαια,οταν ο σουπερ σταρ παραειναι τεφαρικι,η προεργασια πρεπει να ειναι πιο εντατικη.. Φωτια-επεσε ο νταου-τζωνης -πτωχευσαμε-θα πτωχευσουμε-μηπως εχουμε ηδη πτωχευσει και δεν το ξερουμε; παπατζηδες,αναλυτες  και κουραμπιεδες κατευθειαν απο την καλυβα της γιαγιας κουρκουμπινας,προετοιμαζουν το εδαφος  για να βγει και να πει την ατακα: ΑΝΗΣΥΧΩ…. και μετα να συνεχισουν με τις καυτες ερωτησεις..ανησυχειτε πολυ; μηπως πρεπει κι εμεις να ανησυχουμε περισσοτερο;  για να απαντησει..βεβαιως ειναι δυσκολα αλλα και εγω ποναω για την κατασταση και ελπιζω να τα καταφερουμε.
Αυτο ηταν, επειτα θα αρχισουν αναλυσεις επι αναλυσεων επι των λεχθεντων και επι της στιγμης που διαλεξε για να τα πει. Ηταν σωστη η κινηση λενε καποιοι..ηταν λαθος χρονος λενε καποιοι αλλοι..ηταν για τα πανηγυρια φωναζουμε απο κατω αλλα δεν ακουγεται πουθενα.Τα εξαπτερυγα και οι φιλλιπινεζες καιγονται να περικλυσουν το θεμα σε μια ψευτοπολιτικη αναλυση,προσπαθοντας να καλυψουν την δικη τους ανησυχια για την επερχομενη ανεργια σε περιπτωση που το συστημα και η βιτρινα του πλακωθουν απο το βαρρος της οργης που οι ιδιοι δημιουργησαν. Φωναζουμε κι εμεις σου λενε ..αλλα τι να κανεις; πρεπει να σωσουμε την χωρα..κατσε εκει που εισαι και θα σου πουμε αμα ειναι να κινηθεις.
Δευτεροτριτες κομπαρσοβεντετες που μαζεψαν απο τους παγκους των σχολων δημοσιογραφιας,ποτε με την αυστηροτητα του αυτια,ποτε με την ναζιαρικη φωνη του καλλιδωνη,κανουν αβαντα στο θνησιγενες μορφωμα που σου πλασαρουν..ενω το ερωτημα γινεται ολο και πιο εντονο μεσα στο μυαλο μας… αραγε…κλανει ο πεθαμενος;
Το σιγουρο ειναι παντως οτι ΑΝΗΣΥΧΕΙ και καλειστε κι εσεις να τους κανετε παρεα…Μπορει να μην βγαινεις μεχρι το τελος του μηνα η η εξοδος σου να ειναι πλεον στο περιπτερο για σοκολατα,αλλα επιβαλλεται να ανησυχησεις. Να φοβηθεις  να φας τον παππα και να κοψεις ακομα μια φορα εισιτηριο , η να απογοητευτεις και να λουφαξεις στο σπιτακι και στον καναπε σου.Οπως και να’χει θα εχουν νικησει. Το εργο θα συνεχισει να παιζεται κι εσυ θα μασουλας σπορια και θα κοιτας απορρημενος την οθονη… κερδισανε η χασανε;
Η γεννια μας,απο αποψης συγκυριων  ειναι ισως η πιο ατυχη των τελευταιων 50 χρονων.καλουμαστε να πληρωσουμε λαθη και μαλακιες αλλων ενω οι προοπτικες μας δεν ειναι ακριβως ροδινες. Στα ντεμεκ διλληματα των δουλοπαροικων και των υπηρετακων μπορουμε να απαντησουμε με εναν και μονο τροπο..τετοιον που δεν θα τον ξεχασουν ποτε.Δεν κοβουμε αλλο εισιτηριο και δεν ειμαστε πελατες κανενος. Στο ερωτημα  Α η Β , απανταμε ΕΓΩ και διαλεγουμε να δουμε το μελλον οπως ΕΜΕΙΣ θελουμε.Κανουμε περα ανυπαρκτους μαρκουτσοφορους και μπιφτεκοπαραγωγους της παρακμης και δρουμε με ΜΟΝΟ γνωμονα το ΔΙΚΟ ΜΑΣ συμφερον. Ειμαστε η γεννια στην οποια επεσε ο κληρος για να κανει την αλλαγη και θα την κανουμε οσο πιο αποτελεσματικα μπορουμε. Δεν βλεπουμε αλλο ματσιστε..σιχαθηκαμε τα εξαπτερυγα και τους αχρηστους που πλαισιωνονται απο εμμισθους κονδυλοφορους.Αηδιασαμε με την τηλεδημοκρατια αλα καρτ θελουμε να ακουσουμε την δικη μας φωνη και να δουμε την ΔΙΚΗ μας θεληση να γινεται πραξη.
Στις 7 του Νοεμβρη,εχουμε μια πρωτη ευκαιρια να κανουμε πολλα γι’αυτο. Χωρις αλλαλαγμους και χωρις κορωνες.Με ουσια και αποτελεσμα.Δινουμε απαντηση προς ολες τις κατευθυνσεις και χαραζουμε την δικη ΜΑΣ πορεια.Στο ανησυχω απανταμε – μην χαλας την υγεια σου- και στελνουμε το παιδι με το μουστακι να ψηνει μπιφτεκια μαζι με τον προμοτορα του στην παρο.Στις 7 και 14 Νοεμβριου φερνουμε  ενα λαφυρο εξουσιας στη γεννια μας..κι επειδη ουτε πολεμους εχουμε ζησει,ουτε ιδιαιτερα με τραβανε τα επη, κλεινω με αναφορα σε μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες το KELLY’S HEROES (ηρωες με βρωμικα χερια) . Ελα οπως εισαι.την κυριακη που ανοιγει η τραπεζα της εξουσιας για να κανεις καταθεση,μην πλυθεις και μην βαλεις τα καλα σου.ΟΛΟΙ φουμο και στολη παραλλαγης…μπειτε μεσα στην καλπη παρεα με τα χρεη,την ανεργια,την φτωχεια  και φυσικα την …ανησυχια .. του gap και δωστε την απαντηση σας. ΚΑΛΗ ΨΗΦΟ