Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
Ὕψωμα 731: Οἱ Θερμοπύλες ποὺ δὲν ἔπεσαν!
Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι. Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλες δύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικός. Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι καταπονημένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή εδάφους.
Μεγάλη συμβολή στον
Β' ΠΠ είχε η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό η Ελληνο-ιταλική
σύγκρουση στην Πίνδο, η Μάχη των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά και η Μάχη
της Κρήτης. Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν
είναι τόσο πολύ γνωστό, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της «Εαρινής
Επίθεσης» των Ιταλών στο Ύψωμα 731.
Το εν λόγω ύψωμα (υψόμετρο 731 μ.) βρίσκεται περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.
Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη. Στο ύψωμα 731, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της I Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα. Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει 586 άνδρες νεκρούς και τραυματίες, περίπου την μισή του δύναμη. (Απολογισμός της μάχης για τους Ιταλούς 1.000 νεκροί και 3.000 τραυματίες και για τους Έλληνες 145 νεκροί και 400 τραυματίες)
Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012
ΧΩΡΙΣ ΠΟΣΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ Η ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ..
Με
την επιλογή να μην δημοσιοποιηθούν τα ποσά των καταθέσεων των 2.059
Ελλήνων στην HSBC της Γενεύης δημιουργείται τεράστια σύγχυση. Διότι
άλλοι μπορεί να έχουν μηδενικές καταθέσεις ή μικροποσά και άλλοι μπορεί να έχουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ στην ελβετική τράπεζα.
Με την μη δημοσιοποίηση των καταθέσεων μεγενθύνεται το πολιτικό
σκάνδαλο και αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο η ευθύνη των αρχών που
ακόμη και την τελευταία στιγμή δεν θέλησαν να δώσουν την λίστα Λαγκάρντ
στη δημοσιότητα με επίσημο τρόπο. Κι αυτό γιατί μπαίνουν στην ίδια
ζυγαριά όσοι είναι φοιτητές σε ελβετικά πανεπιστήμια, ή εκείνοι που
έχουν μηδενικούς λογαριασμούς με εκείνους που έχουν καταθέσεις
εκατομμυρίων.
Έτσι, οι κρατικές αρχές επέτρεψαν να γίνει το αναπόφευκτο: Να υπάρξει διαρροή από κάποιο άγνωστο κέντρο της μισής λίστας χωρίς να αναφέρονται τα ποσά των καταθέσεων. Ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης που αποκάλυψε την λίστα Λαγκάρντ στο περιοδικό «Hot Doc» εξήγησε την επιλογή του να μην δημοσιεύσει τα ποσά των καταθέσεων που έχουν οι 2.059 Έλληνες στην HSBC της Γενεύης γράφοντας: «Ονόματα, αλλά όχι αριθμοί. Το μεγάλο δίλημμα ήταν αν έπρεπε να δημοσιεύσουμε τη λίστα. Την εποχή μάλιστα που η συγκάλυψη χρησιμοποιούσε ως επιχείρημα τη νομιμότητα και τα προσωπικά δεδομένα.
Μετά από συζήτηση με νομικούς, καταλήξαμε πως η δημοσιοποίηση όσων έχουν λογαριασμό την επίμαχη περίοδο στην HSBC δεν παραβιάζει προσωπικά δεδομένα, αν δεν παραθέτει στοιχεία λογαριασμών. Το να διαθέτει κάποιος τραπεζικό λογαριασμό, για τον οποίο μάλιστα συναλλάσσεται δημόσια είναι μια απλή καθημερινή διαδικασία που ούτε ενοχοποιεί, ούτε αποδεικνύει οικονομική ευρωστία. Τραπεζικό λογαριασμό μπορεί να ανοίξει ο οποιοσδήποτε με 10 ευρώ ή έστω με τις αποταμιεύσεις μιας ζωής. Η αγορά 3 κιλών κρέατος στο super market είναι ίσως μεγαλύτερη απόδειξη οικονομικής ευρωστίας, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «προσωπικά δεδομένα». Πίσω από το πέπλο ενός ακατάσχετου νομικισμού (ως σήμερα η αλήθεια κρατιέται στα συρτάρια δίνοντας τη θέση της σε ψέματα και εκβιασμούς), υπουργοί φτάνουν στα όρια της γελοιότητας προφασιζόμενοι πως δεν ξέρουν σε ποιον παρέδωσαν τη λίστα. Δίνουν την εντύπωση πως κάποιον προστατεύουν ή κάποιον φοβούνται. Την ίδια ώρα η Ελλάδα ψάχνει στα σκουπίδια για να επιζήσει, άνθρωποι συκοφαντούνται ως λήσταρχοι και η ψιθυρολογία αντικαθιστά τον λόγο της ευθύνης.
Όχι, οι άνθρωποι που έχουν καταθέσεις δεν είναι απαραιτήτως κλέφτες. Αλλά αυτοί που κάνουν σαν να μην ξέρουν τίποτα για το έγκλημα, καλύπτουν κλέφτες. Ίσως αυτοί που διυλίζουν τις συντάξεις και καταπίνουν τις μεγαλοκαταθέσεις να προσπαθήσουν και πάλι να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Εμείς παραμένουμε εντυπωσιασμένοι από την αλήθεια. Και την παραθέτουμε». Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα ποσά των καταθέσεων που δεν αποκαλύφθηκαν αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες μέρος του ζητήματος.
Είναι ανάγκη οι επίσημες αρχές να δώσουν άμεσα -ως έχουν- στη δημοσιότητα τις καταθέσεις στην HSBC της Γενεύης, γιατί σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία υπάρχει κίνδυνος να διογκωθούν επιλεκτικά ή να συγκαλυφθούν αντίστοιχα ειδικές περιπτώσεις πολιτικών και μιντιακών παραγόντων που μπορεί να οδηγήσουν την πολιτική κατάσταση σε πλήρη εκτροπή. Η συνεχιζόμενη σιωπή των αρχών θα πυροδοτήσει ακόμη μεγαλύτερη αγανάκτηση στην κοινή γνώμη η οποία, όπως όλοι ξέρουμε, βρίσκεται στα όρια της έκρηξης και προβλέπεται ότι θα αποτελέσει το βασικό σημείο αναφοράς για τις δημόσιες εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου, αλλά και των επομένων κρίσιμων ημερών μέχρι την ψήφιση του πακέτου των μέτρων από την Βουλή για την λήψη της δόσης από την ΕΕ.
Aπό το : protothema.gr
Έτσι, οι κρατικές αρχές επέτρεψαν να γίνει το αναπόφευκτο: Να υπάρξει διαρροή από κάποιο άγνωστο κέντρο της μισής λίστας χωρίς να αναφέρονται τα ποσά των καταθέσεων. Ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης που αποκάλυψε την λίστα Λαγκάρντ στο περιοδικό «Hot Doc» εξήγησε την επιλογή του να μην δημοσιεύσει τα ποσά των καταθέσεων που έχουν οι 2.059 Έλληνες στην HSBC της Γενεύης γράφοντας: «Ονόματα, αλλά όχι αριθμοί. Το μεγάλο δίλημμα ήταν αν έπρεπε να δημοσιεύσουμε τη λίστα. Την εποχή μάλιστα που η συγκάλυψη χρησιμοποιούσε ως επιχείρημα τη νομιμότητα και τα προσωπικά δεδομένα.
Μετά από συζήτηση με νομικούς, καταλήξαμε πως η δημοσιοποίηση όσων έχουν λογαριασμό την επίμαχη περίοδο στην HSBC δεν παραβιάζει προσωπικά δεδομένα, αν δεν παραθέτει στοιχεία λογαριασμών. Το να διαθέτει κάποιος τραπεζικό λογαριασμό, για τον οποίο μάλιστα συναλλάσσεται δημόσια είναι μια απλή καθημερινή διαδικασία που ούτε ενοχοποιεί, ούτε αποδεικνύει οικονομική ευρωστία. Τραπεζικό λογαριασμό μπορεί να ανοίξει ο οποιοσδήποτε με 10 ευρώ ή έστω με τις αποταμιεύσεις μιας ζωής. Η αγορά 3 κιλών κρέατος στο super market είναι ίσως μεγαλύτερη απόδειξη οικονομικής ευρωστίας, αλλά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «προσωπικά δεδομένα». Πίσω από το πέπλο ενός ακατάσχετου νομικισμού (ως σήμερα η αλήθεια κρατιέται στα συρτάρια δίνοντας τη θέση της σε ψέματα και εκβιασμούς), υπουργοί φτάνουν στα όρια της γελοιότητας προφασιζόμενοι πως δεν ξέρουν σε ποιον παρέδωσαν τη λίστα. Δίνουν την εντύπωση πως κάποιον προστατεύουν ή κάποιον φοβούνται. Την ίδια ώρα η Ελλάδα ψάχνει στα σκουπίδια για να επιζήσει, άνθρωποι συκοφαντούνται ως λήσταρχοι και η ψιθυρολογία αντικαθιστά τον λόγο της ευθύνης.
Όχι, οι άνθρωποι που έχουν καταθέσεις δεν είναι απαραιτήτως κλέφτες. Αλλά αυτοί που κάνουν σαν να μην ξέρουν τίποτα για το έγκλημα, καλύπτουν κλέφτες. Ίσως αυτοί που διυλίζουν τις συντάξεις και καταπίνουν τις μεγαλοκαταθέσεις να προσπαθήσουν και πάλι να δημιουργήσουν εντυπώσεις. Εμείς παραμένουμε εντυπωσιασμένοι από την αλήθεια. Και την παραθέτουμε». Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τα ποσά των καταθέσεων που δεν αποκαλύφθηκαν αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες μέρος του ζητήματος.
Είναι ανάγκη οι επίσημες αρχές να δώσουν άμεσα -ως έχουν- στη δημοσιότητα τις καταθέσεις στην HSBC της Γενεύης, γιατί σε μια τόσο κρίσιμη συγκυρία υπάρχει κίνδυνος να διογκωθούν επιλεκτικά ή να συγκαλυφθούν αντίστοιχα ειδικές περιπτώσεις πολιτικών και μιντιακών παραγόντων που μπορεί να οδηγήσουν την πολιτική κατάσταση σε πλήρη εκτροπή. Η συνεχιζόμενη σιωπή των αρχών θα πυροδοτήσει ακόμη μεγαλύτερη αγανάκτηση στην κοινή γνώμη η οποία, όπως όλοι ξέρουμε, βρίσκεται στα όρια της έκρηξης και προβλέπεται ότι θα αποτελέσει το βασικό σημείο αναφοράς για τις δημόσιες εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου, αλλά και των επομένων κρίσιμων ημερών μέχρι την ψήφιση του πακέτου των μέτρων από την Βουλή για την λήψη της δόσης από την ΕΕ.
Aπό το : protothema.gr
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
ΕΜΕΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΕΝ ΟΨΕΙ ΕΠΕΤΕΙΟΥ
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΣ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η
συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη συμπεριφέρεται από κοινού με
την Ε.Ε. και το ΔΝΤ σαν κοπάδι λύκων που έχει πέσει πάνω στον ελληνικό
λαό για να τον κατασπαράξει
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Ανατριχιαστικές
είναι οι πολιτικές εξελίξεις στη χώρα. Η «εθεολοδουλεία» προς την
Ευρωπαϊκή Ένωση και η ακραία αντεργατική επιθετικότητα της αχρείας
συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, έχουν αποχαλινώσει τους
υπαλλήλους των ξένων επικυρίαρχων της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Κυβέρνηση και
τρόικα διαγωνίζονται πλέον ποια από τις δύο θα προωθήσει τα πιο σκληρά
μέτρα εναντίον του ελληνικού λαού και της χώρας. Παράλληλα, η επίσκεψη
στην κατεχόμενη Αθήνα της γερμανίδας καγκελαρίου, Άγκελα Μέρκελ, οδήγησε
στην έκλειψη οποιασδήποτε αυταπάτης περί αλλαγής της ολέθριας
γερμανικής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα.
Έχει
υψηλή συμβολική σημασία ότι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς προωθεί ...;
συμβόλαια θανάτου για όλους τους Έλληνες τόσο με την κυριολεκτική όσο
και με τη μεταφορική σημασία! Προκάλεσε σοκ στην ελληνική κοινωνία η ανακοίνωση της πρόθεσης του πρωθυπουργού να μένουν ...; άταφοι
οι περίπου 110.000 Έλληνες που πεθαίνουν κάθε χρόνο, αν προηγουμένως οι
συγγενείς τους δεν «σκάσουν» 50-60 ευρώ σε συμβολαιογράφο για να πάρουν
συμβολαιογραφική πράξη θανάτου, που μόνο με αυτή θα εκδίδει ο Δήμος
άδεια ταφής! Πρόκειται για κατάπτυστη πράξη πολιτικής αλητείας της
συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ.
Ούτε
γάμος θα γίνεται, ούτε διαζύγιο θα εκδίδεται πλέον στη χώρα, αν οι
ενδιαφερόμενοι δεν πληρώσουν τους συμβολαιογράφους, τους οποίους τα
κυβερνητικά λαμόγια αποφάσισαν να χαρτζιλικώνουν με 10-11 εκατ. ευρώ το
χρόνο -φυσικά με λεφτά των Ελλήνων και των ασφαλιστικών τους ταμείων,
από τα οποία οι συγγενείς του τεθνεώτος θα προσπαθούν να πάρουν πίσω
μετά από μήνες τα έξοδα του συμβολαίου θανάτου.
«Αδειάστε μας τα νησιά»!
Βλέποντας
ότι έχουν να κάνουν με μία κυβέρνηση μαινόμενων φορο-εισπρακτόρων, οι
ξένοι επικυρίαρχοι της τρόικα αποθρασύνονται όλο και περισσότερο.
Σοκαρίστηκαν ακόμη και οι ...; εφοπλιστές,
όταν ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσουρούλης, τους αποκάλυψε κατά τη
διάρκεια γεύματος ότι οι τροϊκανοί απαίτησαν να ...; εκκενώσει η
κυβέρνηση Σαμαρά όλα τα ελληνικά νησιά που έχουν λιγότερους από εκατόν
πενήντα κατοίκους, γιατί δεν συμφέρει τον προϋπολογισμό να παραμένουν
αυτά τα νησιά κατοικημένα!
Προφανώς,
τα νησιά αυτά, που έχουν και έτοιμες υποδομές, τα έχουν βάλει στο μάτι
κάποιοι μεγιστάνες. Αλλά και καθώς σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. Γαύδος
ή νήσος Στρογγύλη του Καστελλόριζου) παίζουν σοβαρότατο ρόλο στον
καθορισμό της έκτασης της Ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης
(ΑΟΖ), οι υπάλληλοι της τρόικας θα παρείχαν -με το αζημίωτο άραγε;-
σοβαρότατες υπηρεσίες σε ξένα συμφέροντα.
Το
εξοργιστικό είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς, μόλις έμαθε την δημοσιοποίηση
της απαίτησης της τρόικας, έγινε έξω φρενών και ήθελε να αποκεφαλίσει
όχι τον αλητήριο τροϊκανό που τόλμησε να θέσει τέτοιο θέμα, αλλά τον
...; υπουργό Ναυτιλίας που «ξέρασε» την αλήθεια στους εφοπλιστές! Την
ύστατη των στιγμών δεν απέλυσε τον υπουργό, τον οποίο, φυσικά θα
καρατομήσει στον πρώτο ανασχηματισμό.
Πληρώστε για τις τράπεζες
Η
αποθράσυνση των τροϊκανών έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, που δεν κρατούν
πλέον κανένα πρόσχημα ώστε να δίνουν τουλάχιστον την εικόνα ότι δήθεν
φροντίζουν για την διόρθωση των δημοσιονομικών μεγεθών της Ελλάδας και
όχι ότι είναι στυγνοί υπηρέτες των συμφερόντων του τραπεζικού κεφαλαίου.
Μέχρι
και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, έμεινε άναυδος όταν
άκουσε τους τροϊκανούς να λένε ότι οι Ελληνικές τράπεζες δεν πρέπει να
...; πληρώσουν φέτος τα 550 εκ. ευρώ που οφείλουν, στο δημόσιο εξαιτίας
του δανείου σωτηρίας τους ύψους 5 δισ. ευρώ που τους χορήγησε σε πρώτη
φάση το 2008 η κυβέρνηση Καραμανλή με την μορφή της αγοράς προνομιούχων
μετοχών και για το οποίο έχουν συμφωνήσει να πληρώνουν το 10% της αξίας
του κάθε χρόνο με τη μορφή δήθεν «μερισμάτων».
Επειδή
όμως αυτά τα 500 εκατ. ευρώ είναι γραμμένα ως έσοδα στον προϋπολογισμό
του 2012 και οι τράπεζες δεν πληρώνουν, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να
βρεθεί μέσα στο επόμενο δίμηνο μισό δισεκατομμύριο ευρώ για να κλείσει
έτσι η νέα τρύπα του προϋπολογισμού. Οι τροϊκανοί, είχαν μάλιστα, έτοιμη
και τη λύση: Να μην πληρώσουν οι τράπεζες για να μην χρειαστούν κι άλλα
λεφτά για την ανακεφαλαιοποίησή τους και, αντί γι αυτές, να πληρώσει
...; ολόκληρος ο ελληνικός λαός με νέα έκτακτη εισφορά ή να πληρώσουν το
μισό δισεκατομμύριο οι ...; συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι, των
οποίων και να κοπεί από φέτος και όχι από του χρόνου το δώρο των
Χριστουγέννων - το τελευταίο που θα πάρουν!
Θα τρώμε ...; ληγμένα τρόφιμα!
Σε
συμβολικό επίπεδο, πάντως, τίποτε ίσως δεν αποτυπώνει πιο ανάγλυφα τη
ραγδαία υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων από την πρόταση των
ιδιοκτητών των σούπερ μάρκετ να τους επιτραπεί να πουλάνε και τα ...;
ληγμένα τρόφιμα!
Η
απίστευτη -μέχρι πρότινος αδιανόητη- αυτή η συζήτηση δείχνει πλέον ότι η
Ελλάδα αντιμετωπίζεται ως τριτοκοσμική χώρα ακόμη και στο επίπεδο της
διατροφής και στο άρρηκτα συνδεόμενο με αυτή θέμα της υγείας του
ελληνικού πληθυσμού.
«Στη
διάρκεια της κατοχής ο κόσμος έτρωγε λεμονόκουπες και χαρούπια και τώρα
θα του πειράζουν τα ληγμένα ζυμαρικά και το ληγμένο ρύζι;» είναι η
νοοτροπία που κρύβεται πίσω από αυτή τη συζήτηση.
Κοπάδι λύκων
Η
συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη συμπεριφέρεται από κοινού με
την ΕΕ και το ΔΝΤ σαν κοπάδι λύκων που έχει πέσει πάνω στον ελληνικό λαό
για να τον κατασπαράξει. Η δραματική περικοπή μισθών και στον ιδιωτικό
τομέα, που προωθεί με απόλυτη επιτυχία, σημαίνει ουσιαστικά μια
τεράστιας έκτασης αναδιανομή του υφιστάμενου κοινωνικού πλούτου υπέρ των
εργοδοτών, καθώς αφαιρεί ποσά πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ από τους
εργαζόμενους και τα δίνει στους επιχειρηματίες που τους απασχολούν. Η
μεθοδευμένη κατάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, που επίσης προωθούν η
ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, αποσκοπεί στο να επιβάλει στο διηνεκές έναν
εφιαλτικό εργασιακό Μεσαίωνα.
Είναι
χαρακτηριστικό ότι φέτος άρχισαν να μιλούν για μέτρα 9,5 δις. ευρώ για
τη διετία 2013-2014. Στη συνέχεια τα έκαναν 11,5 δις. και την Κυριακή
μας «ξεφούρνισαν» ότι μιλούν πλέον για περικοπές από μισθούς, συντάξεις,
επιδόματα και δαπάνες ύψους ...; 18 δις. ευρώ για την τετραετία
2013-2016!
Είναι
αδίστακτοι ψεύτες. Το κόστος της διετούς επιμήκυνσης για το 2015 και το
2016 δεν ανέρχεται μόνο σε 7 δις. ευρώ, όπως εμφανίζουν οι πολιτικοί
απατεώνες της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου - Κουβέλη, αλλά σε
τουλάχιστον 15 δις. ευρώ, σύμφωνα με τους μετριοπαθέστερους υπολογισμούς
και πιθανότατα να απαιτούνται γύρω στα 30 δις.!
Οι
άθλιοι κυβερνώντες, λοιπόν, επιδιώκουν να εγκλωβίσουν τη χώρα στο
πλαίσιο της επιμήκυνσης, ώστε να παγιδεύσουν και την επόμενη κυβέρνηση,
που θα τους αντικαταστήσει, στη συνέχεια της ίδιας πολιτικής που
υποδουλώνει τη χώρα στο Δ' Ράιχ και εξανδραποδίζει τον λαό μας.
Παραμύθι η ρευστότητα
Οι
ολετήρες της Ελλάδας που μας κυβερνούν εν ονόματι των ξένων
επικυρίαρχων έχουν θέσει σε κυκλοφορία ένα παραμύθι για να διευκολυνθούν
στο πέρασμα του νέου πακέτου μέτρων που αποσκοπεί στην οικονομική
εξόντωση του πληθυσμού - ότι δήθεν μόλις δοθεί η δόση των 31,5 δις. ευρώ
(που οι απατεώνες Ευρωπαίοι παρακρατούν από τις 28 Ιουνίου για να
εκβιάζουν τους γηγενείς Κουίσλινγκ) θα επανεκκινήσει η Ελληνική
οικονομία. Πρόκειται για ασύστολο ψέμα.
Από
τα 31,5 δις. τα 25 θα πάνε για ανακεφαλαιοποίηση των Ελληνικών τραπεζών
και τα υπόλοιπα για να πληρωθούν τοκοχρεολύσια. Ούτε ένα δις. ευρώ δεν
θα πέσει στην πραγματική οικονομία - για να μην πούμε ότι δεν θα δοθεί
απολύτως τίποτα!
Αναφορικά με τα 25 δις. που θα χρεωθεί ο ελληνικός λαός για να τα πάρουν οι τραπεζίτες, κυριολεκτικά ούτε 1 ευρώ
δεν θα δοθεί για δάνειο σε επιχειρήσεις και ιδιώτες. Καμία απολύτως
ρευστότητα δεν πρόκειται να υπάρξει και ο στραγγαλισμός της αγοράς θα
συνεχιστεί, με ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις να κλείνουν,
πέφτοντας θύματα της οικονομικής ασφυξίας και των «κανονιών» που σκάνε
από παντού.
Βέβαιη χρεοκοπία
Μέσα
σε όλο αυτό τον πανικό, επιβεβαιώνεται από παντού ότι, αν συνεχιστεί η
ίδια γερμανική πολιτική, η χρεοκοπία της Ελλάδας είναι βέβαιη, γιατί το
δημόσιο χρέος της είναι μη βιώσιμο βάσει του προγράμματος που ακολουθεί.
Η συνταγή της Ε.Ε. και του ΔΝΤ εξαθλιώνει, δηλαδή, τους Έλληνες,
μετατρέπει την χώρα μας σε αποικία και ταυτόχρονα την οδηγεί στην
χρεοκοπία!
Τελευταίος
οργανισμός που θεωρεί μη βιώσιμο το χρέος της Ελλάδας είναι το ΔΝΤ, το
οποίο την περασμένη εβδομάδα αναθεώρησε προς τα ...; πάνω το χρέος της
χώρας μας: Εκτιμά ότι θα ξεπεράσει το ...; 180% το 2013 και το 2014 και
στην καλύτερη περίπτωση θα πέσει στο 152% το 2017.
Κατάργησις Γ.Σουρής
Κ Α Τ Α Ρ Γ Η Σ Ι Σ
Επειδή καιρούς το Έθνος δυστυχίας διατρέχει,
επειδή ελπίς καμία δεν υπάρχει κατ' αυτάς,
επειδή και το Ταμείον εις δαπάνας δεν αντέχει
καταργούμεν τας πρεσβείας και αυτούς τους πρεσβευτάς.
Διατάσσομεν αμέσως εις Αθήνας να' λθουν όλοι,
και αφήνομεν μονάχα τον εν Κωνσταντινοπόλει.
Επειδή ο κόσμος όλος από φόρους εφορτώθη,
επειδή δεν τους σηκώνει και η ράχη των Ελλήνων,
επειδή και ο Τρικούπης κι η πατρίς εχαντακώθη
με τους φόρους των ελαίων, των τσιγάρων και των οίνων,
κι επειδή εφυγαδεύθη εκ της τσέπης μας το χρήμα,
καταργούμεν τους εμμέσους και αμέσους παραχρήμα.
Επειδή στας θέσεις όλας απαιτούνται και προσόντα,
καταργούμεν και τας θέσεις τας μικράς και ανωτέρας,
και προστάζομεν καθέναν βουλευτήν αποτυχόντα,
να εργάζεται δι' όλης της νυκτός και της ημέρας,
δίχως καν λεπτό να παίρνει ... καταργούμε δε προσέτι
και το δίκαιον ακόμη και το ... άδικον ρουσφέτι.
Καταργούμεν Εφορίας, καταργούμεν Τελωνεία
καταργούμεν και Νομάρχας, καταργούμεν κι αστυνόμους,
καταργούμεν προς τοις άλλοις κάθε μια συγκοινωνία,
καταργούμεν τους στενούς μας και πλατείς σιδηροδρόμους,
καταργούμεν βουλεβάρτα, καταργούμεν και πλατείας
καταργούμεν και τας τόσας περιττάς δενδροφυτείας.
Καταργούμεν και τους Δήμους, καταργούμεν κι Επαρχεία,
καταργούμεν τα μεγάλα και μικρά ουροδοχεία,
και δημόσια προς τούτοις καταστήματα του Κράτους,
καταργούμεν και καμπόσους, δημοσίους αποπάτους.
Καταργούμεν τους συμβούλους, καταργούμεν τους Πρυτάνεις,
καταργούμεν κάθε είδος και διάταγμα δαπάνης.
Καταργούμεν τας μεγάλας και μικράς διοργανώσεις,
καταργούμεν τους στρατούς μας, καταργούμεν και τους στόλους,
καταργούμεν τας εκτάκτους των παρασκευών πιστώσεις,
και τους Γάλλους τους στρατάρχας και τους ιδικούς μας όλους.
Καταργούμεν ατμοβάρεις, καταργούμεν ναυαρχίδας,
καταργούμεν τας Παράλους και τας ατμοτελωνίδας.
Καταργούμεν τας δυνάμεις της ξηράς και της θαλάσσης,
καταργούμεν τας εντόκους και ατόκους πληρωμάς,
καταργούμεν τα ταμεία της Ελλάδος μας συμπάσης,
καταργούμεν δε και όλας τας εδώ οικοδομάς,
κι επιτρέπομεν μονάχα εις το Κράτος ένα σπίτι,
το λαμπρόν φρενοκομείον του Ζωρζή Δρομοκαΐτη.
Επειδή καιρούς το Έθνος δυστυχίας διατρέχει,
επειδή ελπίς καμία δεν υπάρχει κατ' αυτάς,
επειδή και το Ταμείον εις δαπάνας δεν αντέχει
καταργούμεν τας πρεσβείας και αυτούς τους πρεσβευτάς.
Διατάσσομεν αμέσως εις Αθήνας να' λθουν όλοι,
και αφήνομεν μονάχα τον εν Κωνσταντινοπόλει.
Επειδή ο κόσμος όλος από φόρους εφορτώθη,
επειδή δεν τους σηκώνει και η ράχη των Ελλήνων,
επειδή και ο Τρικούπης κι η πατρίς εχαντακώθη
με τους φόρους των ελαίων, των τσιγάρων και των οίνων,
κι επειδή εφυγαδεύθη εκ της τσέπης μας το χρήμα,
καταργούμεν τους εμμέσους και αμέσους παραχρήμα.
Επειδή στας θέσεις όλας απαιτούνται και προσόντα,
καταργούμεν και τας θέσεις τας μικράς και ανωτέρας,
και προστάζομεν καθέναν βουλευτήν αποτυχόντα,
να εργάζεται δι' όλης της νυκτός και της ημέρας,
δίχως καν λεπτό να παίρνει ... καταργούμε δε προσέτι
και το δίκαιον ακόμη και το ... άδικον ρουσφέτι.
Καταργούμεν Εφορίας, καταργούμεν Τελωνεία
καταργούμεν και Νομάρχας, καταργούμεν κι αστυνόμους,
καταργούμεν προς τοις άλλοις κάθε μια συγκοινωνία,
καταργούμεν τους στενούς μας και πλατείς σιδηροδρόμους,
καταργούμεν βουλεβάρτα, καταργούμεν και πλατείας
καταργούμεν και τας τόσας περιττάς δενδροφυτείας.
Καταργούμεν και τους Δήμους, καταργούμεν κι Επαρχεία,
καταργούμεν τα μεγάλα και μικρά ουροδοχεία,
και δημόσια προς τούτοις καταστήματα του Κράτους,
καταργούμεν και καμπόσους, δημοσίους αποπάτους.
Καταργούμεν τους συμβούλους, καταργούμεν τους Πρυτάνεις,
καταργούμεν κάθε είδος και διάταγμα δαπάνης.
Καταργούμεν τας μεγάλας και μικράς διοργανώσεις,
καταργούμεν τους στρατούς μας, καταργούμεν και τους στόλους,
καταργούμεν τας εκτάκτους των παρασκευών πιστώσεις,
και τους Γάλλους τους στρατάρχας και τους ιδικούς μας όλους.
Καταργούμεν ατμοβάρεις, καταργούμεν ναυαρχίδας,
καταργούμεν τας Παράλους και τας ατμοτελωνίδας.
Καταργούμεν τας δυνάμεις της ξηράς και της θαλάσσης,
καταργούμεν τας εντόκους και ατόκους πληρωμάς,
καταργούμεν τα ταμεία της Ελλάδος μας συμπάσης,
καταργούμεν δε και όλας τας εδώ οικοδομάς,
κι επιτρέπομεν μονάχα εις το Κράτος ένα σπίτι,
το λαμπρόν φρενοκομείον του Ζωρζή Δρομοκαΐτη.
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012
Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012
Το Ημερολόγιο τών Αρχαίων Ελλήνων και η μέθοδος χρονολόγησης διά τών Ολυμπιάδων
Τού ΄Αγγελου Λιβαθινού
Καθηγητή Μαθηματικών- Λυκειάρχη
Ο άνθρωπος , στην διαχρονική εξέλιξη τής γνωριμίας του με τον κόσμο, βρέθηκε στην ανάγκη προσδιορισμού τής έννοιας τού χρόνου. Στην αρχή, τού ήτο αρκετό να μετρά τον χρόνο, χρησιμοποιώντας το φυσικό περιοδικό φαινόμενο τής ημέρας, τής νύκτας και αργότερα τού ημερονυκτίου.
Κατόπιν, η ανάγκη καλλιέργειας και συλλογής τών διαφόρων καρπών για την επιβίωσή του, τον οδήγησε στην συνειδητοποίηση τής εναλλαγής τών διαφόρων εποχών, κάθε μία από τις οποίες ευνοούσε την ανάπτυξη και διαφορετικής βλάστησης.
Το φυσικό φαινόμενο τής εμφάνισης και τής απόκρυψης τής σελήνης διαπιστώθηκε ότι είναι περιοδικό φαινόμενο, που διαρκεί συγκεκριμένο αριθμό ημερονυκτίων .
Από το ημερονύκτιο στον μήνα
΄Ετσι, μετά τον προσδιορισμό τής χρονικής μονάδας τού ημερονυκτίου, ο άνθρωπος οδηγήθηκε στον προσδιορισμό τής αμέσως μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, που ήτανε η χρονική διάρκεια από την στιγμή τής εμφάνισης μέχρι την αμέσως επομένη επανεμφάνιση τής σελήνης.
Αυτή η χρονική διάρκεια, αυτή η νέα χρονική μονάδα, ονομάσθηκε από τους ΄Ελληνες μήν (=μήνας ) ή συνοδικός μήν. ΄Αλλως τε η λέξη μήν (= μήνας ) σημαίνει σελήνη (= η μήνη).
Από τον μήνα στο έτος
Η συνειδητοποίηση, εξ άλλου, τής περιοδικής ανανέωσης τών εποχών, σε συνδυασμό με την χρονική μονάδα τού μηνός, οδήγησε στον προσδιορισμό νέας, μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, τού έτους .
Οι αρχαίοι ΄Ελληνες εγνώριζαν, ότι το έτος είναι διάστημα χρόνου, το οποίο ισούται με την χρονική διάρκεια μιάς πλήρους περιφοράς τής Γης γύρω από τον ΄Ηλιο ( 365 ¼ ημέρες. Αργό-τερα ο ΄Ιππαρχος προσδιόρισε με μεγαλύτερη ακρίβεια το πλήθος τών ημερών τού έτους, προσέγγιση η οποία υπολείπεται τής γνωστής σήμερα μόνον κατά ελάχιστα λεπτά!).
Η Μαθηματική βάση τού Ελληνικού Ημερολογίου
Οι Έλληνες εχώριζαν το έτος σε 12 σεληνιακούς (συνοδικούς )μήνες και , επειδή εγνώριζαν, ότι ο κάθε συνοδικός μήνας δεν είχε ακέραιο πλήθος ημερών ( 29 ½ ημέρες περίπου ), έδιναν στους μήνες διάρκεια 30 ημερών ( τέλειοι μήνες) και 29 ημερών (κοίλοι μήνες) εναλλάξ ( κανένας μήνας δεν είχε 31 ή 28 ημέρες όπως σήμερα), και εφρόντιζαν ώστε η πρώτη ημέρα εκάστου μηνός
να συμπίπτει, κατά το δυνατόν, με την Νέα Σελήνη ( Νουμηνία).
΄Ετσι, όμως, το (σεληνιακό ) έτος, δηλαδή οι 12 σεληνιακοί μήνες, ισοδυναμούσε με άθροισμα 354 ημερών, δηλαδή ήτανε μικρότερο κατά 11 ¼ ημέρες από την πραγματική διάρκεια τού ( ηλιακού ) έτους.
Για να καλύψουν αυτήν την διαφορά, προχώρησαν στην εξής διόρθωση: υπολόγισαν, ότι σε κάθε οκτώ (8) σεληνιακά έτη προέκυπτε έλλειμμα ενενήντα (90) ημερών, δηλαδή ένα έλλειμμα τριών (3) μηνών τών 30 ημερών έκαστος ( 11 ¼ Χ 8= 90 ). Γι΄ αυτό, στην διάρκεια τών οκτώ (σεληνιακών ) ετών, παρενέβαλλαν τρείς (3) εμβόλιμους μήνες:
- έναν στην διάρκεια τού τρίτου έτους,
- δεύτερον στην διάρκεια τού πέμπτου έτους
-και τρίτον στην διάρκεια τού όγδοου έτους ( πλήρης οκτωχρονιά, εννεαετηρίς . Γέμινος 8.33).
Ο μήνας αυτός, συνήθως, έμπαινε εμβόλιμος αμέσως μετά τον μήνα Ποσειδαιώνα ( περίπου, 16 Δεκ.- 15 Ιαν.), και ονομαζότανε: Ποσειδαιών Β΄.
΄Ετσι, μέσα σε 8 ηλιακά έτη, προέκυπτε εξίσωση τού χρόνου μεταξύ τών 8 σεληνιακών ετών και τών 8 ηλιακών ετών!
Με αυτόν τον τρόπο οι Αρχαίοι ΄Ελληνες εδημιούργησαν το δικό τους ημερολόγιο, το οποίο, επειδή στηριζότανε κατά κύριο λόγο στους σεληνιακούς (συνοδικούς ) μήνες και διορθωτικά στο ηλιακό έτος , λέγεται σεληνοηλιακό ημερολόγιο( υπάρχει και το ηλιακό ημερολόγιο, καθώς και το γνησίως σεληνιακό ημερολόγιο).
ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΣΕΛΗΝΟΗΛΙΑΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Στην Αρχαία Ελλάδα κάθε Πόλις – Κράτος είχε το δικό της ημερολόγιο, δηλαδή είχε τις δικές της ονομασίες στους 12 μήνες τού έτους, και είχε τις δικές της εκδηλώσεις – εορτές κατά την διάρκεια εκάστου μηνός. Η δομή, όμως, όλων τών ημερολογίων στην Ελλάδα ήτανε ίδια. Οι περισσότερες Πόλεις είχαν υιοθετήσει το Αττικό ημερολόγιο, περί τού οποίου θα αναφερθούμε κατωτέρω .
Ο πρώτος μήνας τού έτους άρχιζε το καλοκαίρι, μετά το θερινό Ηλιοστάσιο, και συγκεκριμένα περίπου την αντίστοιχη σημερινή 16η Ιουλίου, και είχε 30 ημέρες.
Καθώς στην Αρχαία Ελλάδα η έννοια τής Εβδομάδος ήτο άγνωστη, εχώριζαν τον κάθε μήνα σε τρία δεκαήμερα ( ή δύο δεκαήμερα και ένα εννεαήμερο):
1ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν ιστάμενος, ή μήν αρχόμενος, ή μήν εισιών.
2ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν μεσών
3ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν φθίνων, ή μήν απιών..
Η εκφώνηση τών ημερών τού μηνός εγένετο ως εξής : “ εβδόμη αρχομένου » (= 7η τού συγκεκριμένου μηνός ), « δωδεκάτη μεσούντος »( = 12η τού μηνός ), « 23η φθίνοντος » (= 23η τού μηνός).Κάποιες φορές, οι ημέρες του 3ουδεκαημέρου εκφωνούντο οπισθοβατικώς (ανάποδα): “ δεκάτη απιόντος» (= 10η από τού τέλους τού μηνός, δηλαδή 20ή τού μηνός ).
Η ημέρα, δηλαδή το ημερονύκτιο, αρχίζει και τελειώνει με την δύση τού Ηλίου.
Το επίσημο πολιτικό και θρησκευτικό Αττικό ημερολόγιο είχε τους παρακάτω 12 μήνες ( για σωστή ανάγνωση όλοι οι μήνες τονίζονται στην λήγουσα και είναι αρσενικού γένους).
1ος : ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝ ( διάστημα περίπου 16 Ιουλίου- 15 Αυγούστου, Ημέρες 30) .
Ο 1ος μήνας τού πολιτικού και θρησκευτικού έτους στην Αττική. Η ονομασία τού μηνός αυτού προέρχεται από την Εκατόμβη, η οποία σημαίνει την θυσία 100 βοδιών ή κάθε δημόσια θυσία ισάξια μ’ αυτήν.
Στην Ακρόπολη, μπροστά στον παλαιό ναό τής Αθηνάς (προστάτιδος τής Πόλης ), κατά την εορτή τών Παναθηναίων, εθυσίαζαν όσες αγελάδες εχρειάζοντο για να σιτισθούν όλοι οι κάτοικοι τής Πόλεως. Τα Παναθήναια ήσαν μια μεγάλη εορτή, που επραγματοποιείτο προς τιμήν τής Θεάς Αθηνάς, στο τέλος τού μηνός και κάθε 4 έτη. Παλαιότερα, ο μήνας αυτός ονομάζετο Κρονίων, από το όνομα τού θεού Κρόνου. Τότε, εόρταζαν τα Κρόνια, εορτή προς τιμήν τού Κρόνου, Πατέρα τών θεών. Η εορτή αυτή εύρισκε μαζί κυρίους και δούλους σε ένα ξεφάντωμα χαράς και συμποσίων. Άλλη εορτή κατά τον μήνα Εκατομβαιώνα ήσαν τα Συνοίκια , στις “16 μεσούντος μηνός “.
2ος : ΜΕΤΑΓΕΙΤΝΙΩΝ ( διάστημα περίπου 16 Αυγούστου-15 Σεπτεμβρίου , Ημέρες 29 ).
Κατά τον Πλούταρχο, ο μήνας αυτός ονομάσθηκε έτσι, επειδή κατά το διάστημα αυτό οι άνθρωποι μετοικούσαν, άλλαζαν δηλαδή κατοικία, άρα και γείτονες. Κατ’ αυτόν τον μήνα επραγματοποιείτο μια μικρή σχετικά εορτή, τα μεταγείτνια, με γυμνικούς αθλητικούς αγώνες. Ο μήνας αυτός εσήμαινε και το τέλος τού υποχρεωτικού στρατιωτικού έτους .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ( 2ος τού έτους ) ονομάζετο Απολλώνιος.
3ος: ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝ ( διάστημα περίπου:16 Σεπτεμβρίου – 15 Οκτωβρίου, Ημέρες 30 ).
Η λέξη βοηδρόμος σημαίνει τον σπεύδοντα προς βοήθεια ( βοή + δρόμος ). Στις 6 και 7 τού μηνός ( “6 και 7 αρχομένου “ ) ετελούντο τα Βοηδρόμια, εορτή εις ανάμνηση τής βοήθειας τού θεού Απόλλωνος προς τον Θησέα, στον πόλεμο που έκαμε κατά τών Αμαζόνων. Μετά από λίγες ημέρες ετελούντο τα πολύ γνωστά Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια (15-23 τού μηνός), προς τιμήν τής Δήμητρας , θεάς τής Γεωργίας.
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο Παρθένιος.
4ος: ΠΥΑΝΕΨΙΩΝ ( διάστημα περίπου : 16 Οκτωβρίου – 15 Νοεμβρίου , Ημέρες 29 ). Ο τέταρτος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου. Η λέξη Πυανεψιών είναι σύνθετη (πύανος = κουκί, έψω= =βράζω), προήλθε δε από ένα έδεσμα ( φαγητό ), που συνηθιζότανε κατά την περίοδον αυτήν και αποτελείτο από βρασμένους κυάμους ( κουκιά ) ή , σύμφωνα με άλλην εκδοχή, από αποφλοιωμένη κριθή και όσπρια.
Ο μήνας Πυανεψιών είχε τις περισσότερες εορτές:
α) Τα Πυανέψια , στις 7 τού μηνός, προς τιμήν τού Απόλλωνος, για την προστασία τών σπαρτών. Στην εορτή αυτήν επραγματοποιούντο αρκετές τελετές με αρχαία προέλευση: πρόσφεραν στον θεό ένα πιάτο με κουκιά ( πυάνους ) και πολλιά άλλα χόρτα, αναμεμιγμένα με αλεύρι και στάρι.
β) Τα Οσχοφόρια (Όσχος = νέον κλήμα αμπέλου ), προς τιμήν τού θεού Διονύσου. ΄Εφηβοι σε χορό, που οδηγούσαν δύο εξ αυτών αμφιθαλείς ( που είχαν, δηλαδή, στην ζωή και τους δύο γονείς τους), έφερναν κλαδιά από αμπέλι, φορτωμένα με σταφύλια. Ακολουθούσαν χοροί και αγώνες δρόμου μεταξύ τών εφήβων .
γ) Τα Θεσμοφόρια, (στις 11, 12, και 13 τού μηνός), εορτή προς τιμήν τής Δήμητρας, θεάς τής Γεωργίας, που φροντίζει για την γονιμότητα τών σπαρτών και τών γυναικών.
Η λέξη Θεσμοφόρος ( θεσμός +φέρω) σημαίνει αυτόν, που φέρει (ορίζει ) θεσμούς και νόμοθεσίες ( στην Ήλιδα, οι φύλακες τών νόμων, οι εποπτεύοντες την τήρηση τών νόμων, ονομάζοντο θεσμοφόροι). Τα Θεσμοφόρια ήσαν εορτή μόνον τών παντρεμένων γυναικών (απηγορεύετο η συμμετοχή στους άνδρες, στις ανύπανδρες γυναίκες και στις Εταίρες ). Οι γυναίκες ετοιμάζοντο για την συμμετοχή τους στην εορτή , απέχοντας για μερικές ημέρες από κάθε σεξουαλική σχέση. Κατά τις ημέρες τής εορτής γυναικοκρατείτο η δραστηριότητα και λειτουργία τής Αττικής Κοινωνίας. Εμπνευσμένη από την εορτή αυτήν είναι η γνωστή Κωμωδία τού Αριστοφάνη “ Θεσμοφοριάζουσες “, όπου με σκωπτικό τρόπο εξιστορούνται τα δρώμενα στη Αρχαία Αθήνα.
δ) Τα Απατούρια ( πιθανώς εκ τού : απάτωρ= ορφανός), πολιτική εορτή τών φατριών ( οικογενειακών δένδρων), διαρκείας τριών ημερών, κατά την οποίαν οι Αθηναίοι πολίτες έκαναν θυσίες και συμπόσια κατά τις δύο πρώτες ημέρες, ενώ κατά την τρίτη και τελευταία ημέρα ( που ελέγετο Κουρεώτις) οι αρχηγοί τών οικογενειών παρουσίαζαν στα υπόλοιπα μέλη τής φατρίας τα νόμιμα παιδιά τους, που γεννήθηκαν στο έτος αυτό, για να τα γράψουν εν συνεχεία στους καταλόγους τών πολιτών.
ε) Τα Χαλκεία , εορτή προς τιμήν τής Αθηνάς ( Εργάνης), προστάτιδος τών Τεχνιτών, και τού θεού Ήφαιστου, προστάτη τών σιδηρουργών. Η εορτή εγένετο την τελευταία ημέρα τού μηνός ( 29η ). Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Αλφαίος ( η ΄Αλφη = η παραγωγή).
5ος : ΜΑΙΜΑΚΤΗΡΙΩΝ (Ο 5ος μήνας, διάστημα:περίπου 16 Νοεμβρίου-15 Δεκεμβρίου, Ημέρες 30).
Την περίοδο αυτήν εορτάζετο ο « Ζεύς Μαιμάκτης ». Η λέξη Μαιμάκτης προέρχεται ίσως από
το ρήμα «μαιμάσσω » , που σημαίνει: επιθυμώ πολύ (με πάθος) κάτι ή κάποιον, δηλαδή ποθώ.
΄Ισως η λέξη σχετίζεται με τον πολυγαμικό χαρακτήρα τού Διός !
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Αθαναίος (: α+ θάνατος ).
6ος: ΠΟΣΕΙΔΑΙΩΝ (Ο 6ος μήνας, διάστημα περίπου:16 Δεκεμβρίου -15 Ιανουαρίου,Ημέρες 29 ).
Η ετυμολογία τής λέξεως είναι αμφιλεγόμενη . Μία ερμηνεία είναι, ότι προέρχεται από το όνομα τού Θεού Ποσειδώνος, ενώ κατ ΄άλλους έχει την ίδια ρίζα με το επίθετο πόσιμος ( δηλαδή, αυτό που μπορεί να πιεί κάποιος, δηλαδή τον οίνο, το κρασί).
Κατά τον μήνα αυτόν επραγματοποιούντο οι εξής εορτές :
α) Τα Αλώα (: η άλως= το αλώνι ή το καλλιεργημένο χωράφι ). Εορτή προς τιμήν τής Δήμητρας, για να προστατεύσει την βλάστηση (όπως τα Θεσμοφόρια, για την προστασία τής σποράς ). Προσεφέροντο θυσίες στην θεά Δήμητρα και στην κόρη της, Περσεφόνη. Δεν επετρέπετο, οι άνδρες να λάβουν μέρος στα Αλώα ( εκτός από μερικούς άρχοντες, που επέβλεπαν τις τελετές ). Ελεύθερη ήτο όμως η συμμετοχή για τις Εταίρες ( η συμμετοχή τών οποίων απηγορεύετο στα Θεσμοφόρια).
β) Τα κατ’ αγρούς Διονύσια (ή Μικρά Διονύσια), σε διάκριση από τα κατ’ Άστυ (ή εν Άστει ) Διονύσια, εορτή προς τιμήν τού θεού Διονύσου. Μια αγροτική πομπή μετέφερε ένα κάνιστρο ( κανηφόροι ) και πίσω της ακολουθούσε μια άλλη πομπή μεταφέροντας έναν φαλλό. Ακολουθούσαν λαϊκές διασκεδάσεις , χοροί , τραγούδια , πειράγματα κλπ. Από την αρχή τού 5ου αι. οι πλούσιοι Δήμοι, παράλληλα με αυτές τις εκδηλώσεις, διοργάνωναν και δραματικές παραστάσεις.
Στο Κράτος της Ήλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Θυΐος (θυΐω=μαίνομαι,διατελώ υπό έμπνευση).
7ος: ΓΑΜΗΛΙΩΝ (7ος μήνας, περίπου 16 Ιανουαρίου–15 Φεβρουαρίου, Ημέρες 30).
Ο μήνας, κατά τον οποίον ετελούντο συνήθως οι γάμοι. Κατ’ αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές:
α) Τα Γαμήλια (ή Θεογάμια), εορτή αφιερωμένη στις θεότητες, που προστάτευαν τον γάμο:Δία, Ήρα, Αφροδίτη, Αρτέμιδα, Πειθώ .
β) Τα Λήναια, εορτή τής οποίας το όνομα οφείλετο σε τοπωνύμιο περιοχής τής Αθήνας, με το όνομα “ Λήναιον “, και αφιερωμένη στον Βάκχο ( Διόνυσο ). Κατά την εορτήν αυτήν ετελείτο μια οργιαστική εκδήλωση τών Ληνών ( γυναικών, που τις καταλαμβάνει βακχικό «ντελίριο»!). Αυτές οι γυναίκες εχόρευαν, αναμαλλιασμένες και σε έκδηλη έκσταση, διάφορους χορούς στην ιερή θέση Λήναιον (Ληναί = άλλο όνομα τών Μαινάδων).
Ακόμη επραγματοποιούντο δραματικές και λυρικές θεατρικές παραστάσεις, μια και ο Βάκχος ήτο ο θεός τού Διθυράμβου. Στα Λήναια είχε παρουσιάσει ο Αριστοφάνης τα γνωστά σ΄ εμάς έργα του: Αχαρνείς , Ιππείς , Σφήκες .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο : Διόσθυος ( Διός+ θύω-θυσιάζω).
8ος: ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ (διάστημα περίπου: 16 Φεβρουαρίου–15 Μαρτίου, Ημέρες 29 ).
Το όνομα Ανθεστηριών, ετυμολογικώς, προέρχεται από το ρήμα «ανθεστιώ», που σημαίνει
« ανταποδίδω φιλοξενία», και όχι από την λέξη άνθος, όπως πολλοί πιστεύουν. Κατά τον
μήνα αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές :
α) Τα Ανθεστήρια, τριήμερη εορτή (11, 12, και 13 τού μηνός ) προς τιμήν τού Βάκχου.
Την πρώτη ημέρα, που ελέγετο Πιθοιγία, άνοιγαν τους πίθους, όπου εφύλασσαν τον οίνο.
Την δεύτερη ημέρα (Χόες) εγένοντο διαγωνισμοί ανάμεσα σε πότες οίνου.
Η τρίτη ημέρα τής εορτής, που είχε την ονομασία χύτροι, ήτο αφιερωμένη στους νεκρούς
και στους ετοιμοθάνατους. Επίστευαν ότι, με το τέλος τών Ανθεστηρίων, έφευγαν μαζί και
τα κακά πνεύματα, και γι’ αυτό φώναζαν: « θύραζε Κήρες, ουκ έτ’ Ανθεστήρια » (= έξω από
την θύρα φύγετε, Κήρες –Δυνάμεις του θανάτου-. τα Ανθεστήρια – δηλαδή η φιλοξενία- τελείωσαν !).
β) Τα Χλοία, εορτή τής Δήμητρας,
γ) Τα Διάσια, η πιο μεγάλη από τις Αθηναϊκέςε εορτές
προς τιμήν τού Διός.
9ος: ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ (Ο ένατος μήνας, διάστημα περίπου 16 Μαρτίου–15 Απριλίου, Ημέρες 30).
Ετυμολογικώς η ονομασία Ελαφηβολιών προέρχεται από το ουσιαστικό Ελαφηβόλια (έλαφος+βάλλω), εορτή προς τιμήν τής θεάς Αρτέμιδος (προστάτιδος τού κυνηγίου ).
Τα Ελαφηβόλια, άλλη ονομασία για τα Μεγάλα Διονύσια (ή αλλοιώς : τα εν Άστει ή
κατ΄ Άστυ Διονύσια, προς διάκριση από τα « κατ΄αγρούς Διονύσια ») ήσαν η δεύτερη
θεατρική περίοδος, μετά τα Λήναια, και προσήλκυαν πολλούς ξένους. Διαρκούσαν πέντε ημέρες, στην διάρκεια τών οποίων επαρουσιάζοντο στην Αθήνα διάφορα θεατρικά έργα σε διαγωνισμό.
Στις 9 τού μηνός επαρουσίαζαν τους διθυράμβους, στις 10 τού μηνός τις Κωμωδίες, και, από
τις 11 μέχρι τις 13 τού μηνός, τις τριλογίες .
Μόνον κατά τον μήνα αυτόν επέτρεπε η θεά ΄Αρτεμις το κυνήγι του ελαφιού .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο Ελάφιος .
10ος: ΜΟΥΝΥΧΙΩΝ (Ο 10ος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου, 16 Απριλίου–15 Μαΐου, Ημέρες 29).
Η ονομασία Μουνυχιών προέρχεται από την Μουνυχία, το όνομα δηλαδή τού λιμανιού μετα-
ξύ Πειραιώς και Φαλήρου (ο κόλπος της Μουνυχίας, το λιμάνι τής Μουνυχίας, το επιλεγόμε-
νο επί Τουρκοκρατίας και «Τουρκολίμανο» ). Κατά τον μήνα αυτόν ετελείτο εορτή προς τιμήν
τής θεάς Αρτέμιδος, ναός τής οποίας υπήρχε στην Μουνυχία, όπου και ελατρεύετο.
11ος: ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ (Ο 11ος μήνας τού έτους. Διάστημα:περίπου 16 Μαΐου–15 Ιουνίου,Ημέρες 30 ).
Κατά τον μήνα αυτόν επραγματοποιείτο ο θερισμός. Στις αρχές τού μηνός εγένοντο εκδηλώσεις-
εορτές, τα Θαργήλια, προς τιμήν τού Απόλλωνος, αδελφού τής Αρτέμιδος.
Την πρώτη ημέρα τών εορτών (6η αρχομένου μηνός ) η πόλη καθαριζόταν με την τελετή Φαρμακοί. Κατ’ αυτήν δύο άνθρωποι, τρέχοντες,
διέσχιζαν τους δρόμους τής πόλεως, ενώ οι περαστικοί τούς κυνηγούσαν και τούς κτυπούσαν με σκιλλοκρέμμυδα (σκίλλα) και με κλαδιά συκιάς για να τους διώξουν από την πόλη, δείγμα τής επιθυμίας τους να απομακρύνουν μαζί μ΄αυτούς τα μιάσματα που είχαν εισχωρήσει στην πόλη.
Την δεύτερη ημέρα τών εορτών (στις 7 τού μηνός) πρόσφεραν στον Απόλλωνα τον «Θάργηλον άρτον », δηλαδή άρτον από τα πρώτα στάχυα, που έκοβαν πριν από τον θερισμό, ο οποίος θα ακολουθούσε σε λίγες ημέρες.
Στις 25 τού μηνός γιόρταζαν τα ιερά πλυντήρια, τελετή κατά την οποίαν μετέφεραν το ξύλινο άγαλμα (ξόανον) τής Αθηνάς μαζί με το πέπλο τού χρυσελεφάντινου αγάλματος στο Φάληρο, τα έρριχναν στην θάλασσα για να πλυθούν και να καθαρθούν, πρόσφεραν δε στην θεά γλυκά από σύκα.
Οι εορτές, δηλαδή, κατά τον μήνα Θαργηλιώνα, αποσκοπούσαν στον εν γένει εξαγνισμό τής πόλης, πρό τής συγκομιδής τών καρπών.
12ος : ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝ (Ο τελευταίος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου, 16 Ιουν.–15 Ιουλ., Ημέρες 29).
Οι κύριες εορτές κατά τον μήνα αυτόν ήσαν :
α) Τα Σκιροφόρια: εορτή προς τιμήν τής Αθηνάς. Το λευκό υφαντό πέπλο τής θεάς Αθηνάς το ονόμαζαν σκίρον.Το σκίρον, το οποίο είχαν πλύνει κατά τον προηγούμενο μήνα, το μετέφεραν τεντωμένο πάνω από το κεφάλι τους οι Ιέρειες τής Αθηνάς ( Αρρηφόροι ) και το πήγαιναν στην περιοχή «Σκίρον» (Κακιά σκάλλα, Σκιρωνίδες πέτρες), από όπου εν συνεχεία το επέστρεφαν στην Ακρόπολη .
β) Τα Διπόλια ή Διπόλεια (=Διΐ + πόλις), εορτή προς τιμήν τού Διός με ιππικές επιδείξεις.
γ) Τα Βουφόνια, η τελευταία εορτή τού έτους, αφιερωμένη στον Δία, Πατέρα τών θεών και
τών ανθρώπων. Κατά την εορτή αυτήν εθυσίαζαν βόδια στον Δία (Βουφόνος=βούς+φόνος).
Η χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων στην Αρχαία Ελλάδα
και οι Ολυμπιάδες
Η χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων, αρχικά, δεν ήτο ενιαία στην Αρχαία Ελλάδα. Κάθε Πόλις-Κράτος είχε τον δικό της τρόπο να τοποθετεί χρονικά ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός. Για τον σκοπό αυτόν, πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθή και σημαντικά αστρονομικά γεγονότα, όπως οι εκλείψεις τού Ηλίου.
Στην Αρχαία Αθήνα, αρχικώς, χρονολογούσαν με ενιαίο τρόπο τα ιστορικά γεγονότα επί τή βάσει τού Καταλόγου τών Επωνύμων Αρχόντων. Έτσι, επί παραδείγματι, αναφέρεται, ότι ο Πεισίστρατος έγινε Τύραννος τών Αθηνών επί Άρχοντος Κωμέου. Τούτη η αναφορά, με την βοήθεια και άλλων πληροφοριών, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι αυτό το σημαντικό ιστορικό γεγονός έλαβε χώραν στην Αθήνα το έτος 560 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
Στην Αρχαία Σπάρτη, χρονολογούσαν επί τή βάσει
τού καταλόγου τών πρώτων Εφόρων.
Οι Ρωμαίοι χρονολογούσαν από το έτος κτίσεως τής Ρώμης ( έτος 753 π.Χ. ).
Γίνεται, λοιπόν, φανερό, ότι ο διαφορετικός τρόπος χρονολόγησης τών ιστορικών γεγονότων στα διάφορα μέρη τής Αρχαίας Ελλάδος εδημιουργούσε και προβλήματα συνεννόησης μεταξύ τών ανθρώπων.
Αργότερα, ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, το οποίο απεδέχθησαν όλοι οι Έλληνες στην Αρχαία Ελλάδα ως χρονικό σημείο αναφοράς για την χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων, ήτο η πρώτη γραπτή χρονική αναφορά για την πραγματοποίηση τών Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία με την ευθύνη τού Κράτους τής Ήλιδος.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που ετελούντο στην Ολυμπία προς τιμήν τού Διός, πατέρα τών θεών, άρχισαν, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, πολύ πριν από τον 8ο αιώνα π.Χ., και ιδρυτής τους στην Μυθολογία αναφέρεται ο Ηρακλής. Αλλά η πρώτη γραπτή καταχώριση Ολυμπιακών Αγώνων έγινε για τους Αγώνες τού έτους 776 π.Χ. Η καταγραφή έγινε τον 5ο αιώνα π.Χ., από τον Σοφιστή, Ιππία τον Ηλείο, ο οποίος πρώτος συνέταξε κατάλογο τών νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί καταγράφεται ως πρώτος Ολυμπιονίκης ο Ηλείος δρομέας Κόροιβος. Οι Αγώνες τότε περιελάμβαναν ένα μόνον Αγώνισμα: τον δρόμο ενός σταδίου ( 192,28 μέτρα).
Ο νικητής στο αγώνισμα αυτό έδινε και το όνομά του στους συγκεκριμένους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αργότερα, μετά από 52 χρόνια, προσετέθησαν και άλλα αγωνίσματα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, επραγματοποιούντο κάθε 4 έτη, και για την ακρίβεια κάθε 49 ή 50 μήνες εναλλάξ, δεδομένου ότι, όπως είπαμε παραπάνω, μία πλήρης οκτωχρονιά ( εννεαετηρίς ) είχε 99 μήνες ( 8Χ12 =96 μήνες και 3 εμβόλιμους μήνες =99 μήνες =49+50).
Ο μήνας τού Κράτους τής Ήλιδος, κατά τον οποίον ετελούντο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήτο την μία φορά ο Απολλώνιος , και την επόμενη φορά ο μήνας Παρθένιος.
Με άλλα λόγια, οι Αγώνες ετελούντο το Καλοκαίρι προς το Φθινόπωρο (Αύγουστος–Σεπτέμβριος): “ γίνεται δε ο αγών ποτέ μεν δια μθ΄ μηνών, ποτέ δε δια ν΄, όθεν και ποτέ μεν τώ Απολλωνίω μηνί, ποτέ δε τώ Παρθενίω επιτελείται » ( « Πραγματοποιούνται, λοιπόν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, την μία φορά μεν μετά από 49 μήνες, την άλλη δέ μετά από 50 μήνες, και γι’ αυτό την μία φορά τελούνται κατά μήνα Απολλώνιον, την άλλη φορά δέ κατά μήνα Παρθένιον», Σχολιαστής Πινδάρου , Ολυμπ. 5.35 ).
Όταν έφθανε η εποχή τών Ολυμπιακών Αγώνων, οι Ηλείοι εκήρυσσαν την Ιερή Εκεχειρία ( παύση τών πολέμων και τών εχθροπραξιών), στέλνοντας πρέσβεις με αυτό το μήνυμα σε όλες τις Πόλεις-Κράτη τής Ελλάδας (Παυσανίας 5.20.1, όπου υπάρχει και το κείμενο τής Ιερής Εκεχειρίας επάνω στον Δίσκο τού Ιφίτου, Παυσανίας 5.4.5 – 6, Πλουτ. Λυκ.1.1 και 23.2 , Θουκ. 5.49).
Στους Αγώνες μπορούσαν να πάρουν μέρος μόνον γνήσιοι Έλληνες και ελεύθεροι πολίτες, δηλαδή, όπως μας πληροφορεί ο Ιστοριογράφος Ηρόδοτος, δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος βάρβαροι ( δηλ . μή ΄Ελληνες ): « ού βαρβάρων αγωνιστέων είναι τον αγώνα αλλά Ελλήνων » ( Ηρόδ.5.22).
Από τα μέσα τού 5ου Π.Χ. αιώνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες παρουσίαζαν έργα τους μεγάλοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, ποιητές, ρήτορες, όπως ο Ηρόδοτος, ο Λυσίας, ο Ιππίας ο Ηλείος, ο Γοργίας, κ.ά.
Έτσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αποκτήσει πλέον πανελλήνια απήχηση και αίγλη. Και, ως πανελλήνιο σημαντικό και περιοδικό ( ανά τέσσαρα έτη) ιστορικό γεγονός, μπορούσε να χρησιμοποιηθή για την χρονολόγηση άλλων γεγονότων.
Το χρονικό διάστημα τών τεσσάρων ετών, που ακολουθούσε από την πραγματοποίηση τών Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι και την επόμενη διοργάνωση ονομαζότανε: Ολυμπιάς.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τού 776 π.Χ., απετέλεσαν, λοιπόν, την χρονική αφετηρία επί τη βάσει τής οποίας οι Ηλείοι και αργότερα όλοι οι Έλληνες χρονολογούσαν πλέον τα επόμενα ιστορικά γεγονότα.
Η τετραετία από τους Αγώνες τού 776 μέχρι την παραμονή τής πραγματοποιήσεως τών επομένων ( δεύτερων στην σειρά) Ολυμπιακών Αγώνων ονομάσθηκε 1η Ολυμιάς.
Η 2η Ολυμπιάς αναφέρεται στο χρονικό διάστημα
από τους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες τού έτους 772 π.Χ. ( κατά την χριστιανική χρονολόγηση), μέχρι την πραγματοποίηση τών τρίτων στην σειρά Ολυμπιακών Αγώνων τού 768 κ.ο.κ. Έτσι, αρίθμιζαν όλες τις Ολυμπιάδες: 1η Ολυμπιάς, 2η, 3η, 4η, 5η Ολυμπιάς κλπ.
Για τον προσδιορισμό μάλιστα τών ενδιαμέσων ετών μεταξύ δύο Ολυμπιάδων, χρησιμοποιείται η έκφραση, όπως: « Το 2ο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος», που σημαίνει το έτος 775, καθ’ ότι το πρώτο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος είναι το έτος πραγματοποίησης τών πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων τού 776.
Επίσης: το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος σημαίνει: έχει περάσει μία πλήρης Ολυμπιάς ( η 1η= 4 έτη) και δύο ακόμη έτη από τους 2ους Ολυμπιακούς Αγώνες, άρα 6 έτη από την έναρξη τής 1ης Ολυμπιάδος. Συνεπώς, το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος= 777-6=771. Αλλοιώς: οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 772 ( 776-4=772). Πρώτο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος είναι το 772, άρα το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος είναι το 771(772-1=771).
Πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην Αρχαία Ελλάδα μάς παραδίδονται με χρονολόγηση επί τή βάσει τής αρίθμησης τών Ολυμπιάδων. Έτσι, Αρχαίοι Έλληνες Ιστορικοί, όπως ο Ερατοσθένης, ο Απολλόδωρος, ο Διόδωρος κλπ, στηριζόμενοι στην χρονολόγηση επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων, μάς παρέδωσαν πραγματικές και αξιόπιστες χρονολογικές μελέτες ιστορικών γεγονότων τής Αρχαίας Ελλάδος.
Αναφέρουμε ενδεικτικώς δύο παραδείγματα από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία:
1) Παραδίδεται στις αρχαίες γραπτές πηγές, ότι η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος συνέβη κατά το πρώτον έτος τής 75ης Ολυμπιάδος ( Ολυμπιάς 75,1).
Για να υπολογίσουμε το έτος πραγματοποιήσεως τής ιστορικής αυτής ναυμαχίας, κατά την χριστιανική χρονολόγηση( πρό Χριστού , μετά Χριστόν), προβαίνουμε στους εξής υπολογισμούς:
α) Όταν συνέβη η ναυμαχία, είχαν παρέλθει 74 πλήρεις Ολυμπιάδες και ένα ακόμη έτος από την 75η Ολυμπιάδα.
β) υπολογίζουμε το πλήθος τών ετών, που περιλαμβάνουν οι 74 Ολυμπιάδες και προσθέτουμε το ένα ακόμη έτος: 74Χ4+1=297 έτη.
γ) Το 297 το αφαιρούμε από το 777 (αφού, όπως έχουμε σημειώσει, το πρώτο έτος τής 1ης Ολυμπιάδος είναι το 776). Είναι, λοιπόν, 777-297=480 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
Δηλαδή, η ναυμαχία τής Σαλαμίνος έλαβε χώραν το έτος 480 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
2) παραδίδεται από τον Έλληνα Ιστορικό, Ηρόδοτο, ότι η Μάχη τού Μαραθώνος μεταξύ Ελλήνων και Περσών έλαβε χώραν κατά το 3ο έτος τής 72ης Ολυμπιάδος ( Ολυμπιάς 72,3).
Με όμοιους, όπως ανωτέρω, υπολογισμούς, προκύπτει ότι το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός συνέβη κατά το έτος: 490 π.Χ. κατά την χριστιανική χρονολόγηση ( 71Χ4+3=287, 777-287=490).
Εάν σήμερα συνεχίζαμε να χρονολογούμε επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων, με 1η την Ολυμπιάδα τού Κοροίβου ( 776 π.Χ.), το έτος που διανύουμε ( 2006 μ.Χ. κατά την χριστιανική χρονολόγηση) θα το αριθμούσαμε ως το 2ο έτος τής 696ης Ολυμπιάδος, ή 2.782 μ.Ο.( μετά την πρώτην Ολυμπιάδα).
Βέβαια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες στον Ιερό τόπο τής Ολυμπίας εκράτησαν, όπως γνωρίζουμε, επί 1.169 συνεχή έτη ( από το 776 π.Χ. μέχρι το 393 μ.Χ. , σύνολο 293 ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ), και δεν κατέρευσαν από μόνοι τους.
Τους κατήργησε το 393 μ.Χ. «με φωτιά και τσεκούρι » ο Ισπανός Flavius Theodosius ή Θεοδόσιος Α΄, Αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο επονομασθείς « Μέγας »(!) , ένα
έτος ακριβώς πριν πεθάνει, δρομολογώντας έτσι το « πολιτιστικό έργο» τής «νέας Τάξης πραγμάτων», που επιβλήθηκε με την νέα θρησκεία, και το οποίο υλοποιήθηκε με απίστευτες καταστροφές στην Ελλάδα, με εξανδραποδισμούς, βασανιστήρια, εκτελέσεις και δολοφονίες χιλιάδων ελλήνων που πίστευαν στην αρχαία ελληνική θρησκεία, με τήν καταστροφή τής Βιβλιοθήκης τής Αλεξάνδρειας , και γενικά με τον βανδαλισμό, και την μετατροπή σε ερείπια αμέτρητων « ειδωλολατρικών » ναών, έργων τέχνης και άλλων μνημείων στην Ελλάδα!
Χρόνια μετά την κατάκτηση τής Ελλάδος από τους Ρωμαίους, επιβλήθηκε στην Ελλάδα η χρονολόγηση από κτίσεως Ρώμης ( 753 π.Χ.), η οποία συνυπήρχε με την χρονολόγηση επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων (776 π.Χ.) και με την χρονολόγηση «από Διοκλητιανού»( 284 μ.Χ.).
Η χρονολόγηση από την γέννηση τού Χριστού επεβλήθη τον 6ο αιώνα μ.Χ., και την εισηγήθηκε ο Σκύθης μοναχός στην Ρώμη, Διονύσιος ο Μικρός, το 532 μ.Χ. –
-------------------------------
Καθηγητή Μαθηματικών- Λυκειάρχη
Ο άνθρωπος , στην διαχρονική εξέλιξη τής γνωριμίας του με τον κόσμο, βρέθηκε στην ανάγκη προσδιορισμού τής έννοιας τού χρόνου. Στην αρχή, τού ήτο αρκετό να μετρά τον χρόνο, χρησιμοποιώντας το φυσικό περιοδικό φαινόμενο τής ημέρας, τής νύκτας και αργότερα τού ημερονυκτίου.
Κατόπιν, η ανάγκη καλλιέργειας και συλλογής τών διαφόρων καρπών για την επιβίωσή του, τον οδήγησε στην συνειδητοποίηση τής εναλλαγής τών διαφόρων εποχών, κάθε μία από τις οποίες ευνοούσε την ανάπτυξη και διαφορετικής βλάστησης.
Το φυσικό φαινόμενο τής εμφάνισης και τής απόκρυψης τής σελήνης διαπιστώθηκε ότι είναι περιοδικό φαινόμενο, που διαρκεί συγκεκριμένο αριθμό ημερονυκτίων .
Από το ημερονύκτιο στον μήνα
΄Ετσι, μετά τον προσδιορισμό τής χρονικής μονάδας τού ημερονυκτίου, ο άνθρωπος οδηγήθηκε στον προσδιορισμό τής αμέσως μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, που ήτανε η χρονική διάρκεια από την στιγμή τής εμφάνισης μέχρι την αμέσως επομένη επανεμφάνιση τής σελήνης.
Αυτή η χρονική διάρκεια, αυτή η νέα χρονική μονάδα, ονομάσθηκε από τους ΄Ελληνες μήν (=μήνας ) ή συνοδικός μήν. ΄Αλλως τε η λέξη μήν (= μήνας ) σημαίνει σελήνη (= η μήνη).
Από τον μήνα στο έτος
Η συνειδητοποίηση, εξ άλλου, τής περιοδικής ανανέωσης τών εποχών, σε συνδυασμό με την χρονική μονάδα τού μηνός, οδήγησε στον προσδιορισμό νέας, μεγαλύτερης χρονικής μονάδας, τού έτους .
Οι αρχαίοι ΄Ελληνες εγνώριζαν, ότι το έτος είναι διάστημα χρόνου, το οποίο ισούται με την χρονική διάρκεια μιάς πλήρους περιφοράς τής Γης γύρω από τον ΄Ηλιο ( 365 ¼ ημέρες. Αργό-τερα ο ΄Ιππαρχος προσδιόρισε με μεγαλύτερη ακρίβεια το πλήθος τών ημερών τού έτους, προσέγγιση η οποία υπολείπεται τής γνωστής σήμερα μόνον κατά ελάχιστα λεπτά!).
Η Μαθηματική βάση τού Ελληνικού Ημερολογίου
Οι Έλληνες εχώριζαν το έτος σε 12 σεληνιακούς (συνοδικούς )μήνες και , επειδή εγνώριζαν, ότι ο κάθε συνοδικός μήνας δεν είχε ακέραιο πλήθος ημερών ( 29 ½ ημέρες περίπου ), έδιναν στους μήνες διάρκεια 30 ημερών ( τέλειοι μήνες) και 29 ημερών (κοίλοι μήνες) εναλλάξ ( κανένας μήνας δεν είχε 31 ή 28 ημέρες όπως σήμερα), και εφρόντιζαν ώστε η πρώτη ημέρα εκάστου μηνός
να συμπίπτει, κατά το δυνατόν, με την Νέα Σελήνη ( Νουμηνία).
΄Ετσι, όμως, το (σεληνιακό ) έτος, δηλαδή οι 12 σεληνιακοί μήνες, ισοδυναμούσε με άθροισμα 354 ημερών, δηλαδή ήτανε μικρότερο κατά 11 ¼ ημέρες από την πραγματική διάρκεια τού ( ηλιακού ) έτους.
Για να καλύψουν αυτήν την διαφορά, προχώρησαν στην εξής διόρθωση: υπολόγισαν, ότι σε κάθε οκτώ (8) σεληνιακά έτη προέκυπτε έλλειμμα ενενήντα (90) ημερών, δηλαδή ένα έλλειμμα τριών (3) μηνών τών 30 ημερών έκαστος ( 11 ¼ Χ 8= 90 ). Γι΄ αυτό, στην διάρκεια τών οκτώ (σεληνιακών ) ετών, παρενέβαλλαν τρείς (3) εμβόλιμους μήνες:
- έναν στην διάρκεια τού τρίτου έτους,
- δεύτερον στην διάρκεια τού πέμπτου έτους
-και τρίτον στην διάρκεια τού όγδοου έτους ( πλήρης οκτωχρονιά, εννεαετηρίς . Γέμινος 8.33).
Ο μήνας αυτός, συνήθως, έμπαινε εμβόλιμος αμέσως μετά τον μήνα Ποσειδαιώνα ( περίπου, 16 Δεκ.- 15 Ιαν.), και ονομαζότανε: Ποσειδαιών Β΄.
΄Ετσι, μέσα σε 8 ηλιακά έτη, προέκυπτε εξίσωση τού χρόνου μεταξύ τών 8 σεληνιακών ετών και τών 8 ηλιακών ετών!
Με αυτόν τον τρόπο οι Αρχαίοι ΄Ελληνες εδημιούργησαν το δικό τους ημερολόγιο, το οποίο, επειδή στηριζότανε κατά κύριο λόγο στους σεληνιακούς (συνοδικούς ) μήνες και διορθωτικά στο ηλιακό έτος , λέγεται σεληνοηλιακό ημερολόγιο( υπάρχει και το ηλιακό ημερολόγιο, καθώς και το γνησίως σεληνιακό ημερολόγιο).
ΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΣΕΛΗΝΟΗΛΙΑΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
Στην Αρχαία Ελλάδα κάθε Πόλις – Κράτος είχε το δικό της ημερολόγιο, δηλαδή είχε τις δικές της ονομασίες στους 12 μήνες τού έτους, και είχε τις δικές της εκδηλώσεις – εορτές κατά την διάρκεια εκάστου μηνός. Η δομή, όμως, όλων τών ημερολογίων στην Ελλάδα ήτανε ίδια. Οι περισσότερες Πόλεις είχαν υιοθετήσει το Αττικό ημερολόγιο, περί τού οποίου θα αναφερθούμε κατωτέρω .
Ο πρώτος μήνας τού έτους άρχιζε το καλοκαίρι, μετά το θερινό Ηλιοστάσιο, και συγκεκριμένα περίπου την αντίστοιχη σημερινή 16η Ιουλίου, και είχε 30 ημέρες.
Καθώς στην Αρχαία Ελλάδα η έννοια τής Εβδομάδος ήτο άγνωστη, εχώριζαν τον κάθε μήνα σε τρία δεκαήμερα ( ή δύο δεκαήμερα και ένα εννεαήμερο):
1ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν ιστάμενος, ή μήν αρχόμενος, ή μήν εισιών.
2ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν μεσών
3ο δεκαήμερο εκάστου μηνός: λεγόταν μήν φθίνων, ή μήν απιών..
Η εκφώνηση τών ημερών τού μηνός εγένετο ως εξής : “ εβδόμη αρχομένου » (= 7η τού συγκεκριμένου μηνός ), « δωδεκάτη μεσούντος »( = 12η τού μηνός ), « 23η φθίνοντος » (= 23η τού μηνός).Κάποιες φορές, οι ημέρες του 3ουδεκαημέρου εκφωνούντο οπισθοβατικώς (ανάποδα): “ δεκάτη απιόντος» (= 10η από τού τέλους τού μηνός, δηλαδή 20ή τού μηνός ).
Η ημέρα, δηλαδή το ημερονύκτιο, αρχίζει και τελειώνει με την δύση τού Ηλίου.
Το επίσημο πολιτικό και θρησκευτικό Αττικό ημερολόγιο είχε τους παρακάτω 12 μήνες ( για σωστή ανάγνωση όλοι οι μήνες τονίζονται στην λήγουσα και είναι αρσενικού γένους).
1ος : ΕΚΑΤΟΜΒΑΙΩΝ ( διάστημα περίπου 16 Ιουλίου- 15 Αυγούστου, Ημέρες 30) .
Ο 1ος μήνας τού πολιτικού και θρησκευτικού έτους στην Αττική. Η ονομασία τού μηνός αυτού προέρχεται από την Εκατόμβη, η οποία σημαίνει την θυσία 100 βοδιών ή κάθε δημόσια θυσία ισάξια μ’ αυτήν.
Στην Ακρόπολη, μπροστά στον παλαιό ναό τής Αθηνάς (προστάτιδος τής Πόλης ), κατά την εορτή τών Παναθηναίων, εθυσίαζαν όσες αγελάδες εχρειάζοντο για να σιτισθούν όλοι οι κάτοικοι τής Πόλεως. Τα Παναθήναια ήσαν μια μεγάλη εορτή, που επραγματοποιείτο προς τιμήν τής Θεάς Αθηνάς, στο τέλος τού μηνός και κάθε 4 έτη. Παλαιότερα, ο μήνας αυτός ονομάζετο Κρονίων, από το όνομα τού θεού Κρόνου. Τότε, εόρταζαν τα Κρόνια, εορτή προς τιμήν τού Κρόνου, Πατέρα τών θεών. Η εορτή αυτή εύρισκε μαζί κυρίους και δούλους σε ένα ξεφάντωμα χαράς και συμποσίων. Άλλη εορτή κατά τον μήνα Εκατομβαιώνα ήσαν τα Συνοίκια , στις “16 μεσούντος μηνός “.
2ος : ΜΕΤΑΓΕΙΤΝΙΩΝ ( διάστημα περίπου 16 Αυγούστου-15 Σεπτεμβρίου , Ημέρες 29 ).
Κατά τον Πλούταρχο, ο μήνας αυτός ονομάσθηκε έτσι, επειδή κατά το διάστημα αυτό οι άνθρωποι μετοικούσαν, άλλαζαν δηλαδή κατοικία, άρα και γείτονες. Κατ’ αυτόν τον μήνα επραγματοποιείτο μια μικρή σχετικά εορτή, τα μεταγείτνια, με γυμνικούς αθλητικούς αγώνες. Ο μήνας αυτός εσήμαινε και το τέλος τού υποχρεωτικού στρατιωτικού έτους .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ( 2ος τού έτους ) ονομάζετο Απολλώνιος.
3ος: ΒΟΗΔΡΟΜΙΩΝ ( διάστημα περίπου:16 Σεπτεμβρίου – 15 Οκτωβρίου, Ημέρες 30 ).
Η λέξη βοηδρόμος σημαίνει τον σπεύδοντα προς βοήθεια ( βοή + δρόμος ). Στις 6 και 7 τού μηνός ( “6 και 7 αρχομένου “ ) ετελούντο τα Βοηδρόμια, εορτή εις ανάμνηση τής βοήθειας τού θεού Απόλλωνος προς τον Θησέα, στον πόλεμο που έκαμε κατά τών Αμαζόνων. Μετά από λίγες ημέρες ετελούντο τα πολύ γνωστά Μεγάλα Ελευσίνια Μυστήρια (15-23 τού μηνός), προς τιμήν τής Δήμητρας , θεάς τής Γεωργίας.
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο Παρθένιος.
4ος: ΠΥΑΝΕΨΙΩΝ ( διάστημα περίπου : 16 Οκτωβρίου – 15 Νοεμβρίου , Ημέρες 29 ). Ο τέταρτος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου. Η λέξη Πυανεψιών είναι σύνθετη (πύανος = κουκί, έψω= =βράζω), προήλθε δε από ένα έδεσμα ( φαγητό ), που συνηθιζότανε κατά την περίοδον αυτήν και αποτελείτο από βρασμένους κυάμους ( κουκιά ) ή , σύμφωνα με άλλην εκδοχή, από αποφλοιωμένη κριθή και όσπρια.
Ο μήνας Πυανεψιών είχε τις περισσότερες εορτές:
α) Τα Πυανέψια , στις 7 τού μηνός, προς τιμήν τού Απόλλωνος, για την προστασία τών σπαρτών. Στην εορτή αυτήν επραγματοποιούντο αρκετές τελετές με αρχαία προέλευση: πρόσφεραν στον θεό ένα πιάτο με κουκιά ( πυάνους ) και πολλιά άλλα χόρτα, αναμεμιγμένα με αλεύρι και στάρι.
β) Τα Οσχοφόρια (Όσχος = νέον κλήμα αμπέλου ), προς τιμήν τού θεού Διονύσου. ΄Εφηβοι σε χορό, που οδηγούσαν δύο εξ αυτών αμφιθαλείς ( που είχαν, δηλαδή, στην ζωή και τους δύο γονείς τους), έφερναν κλαδιά από αμπέλι, φορτωμένα με σταφύλια. Ακολουθούσαν χοροί και αγώνες δρόμου μεταξύ τών εφήβων .
γ) Τα Θεσμοφόρια, (στις 11, 12, και 13 τού μηνός), εορτή προς τιμήν τής Δήμητρας, θεάς τής Γεωργίας, που φροντίζει για την γονιμότητα τών σπαρτών και τών γυναικών.
Η λέξη Θεσμοφόρος ( θεσμός +φέρω) σημαίνει αυτόν, που φέρει (ορίζει ) θεσμούς και νόμοθεσίες ( στην Ήλιδα, οι φύλακες τών νόμων, οι εποπτεύοντες την τήρηση τών νόμων, ονομάζοντο θεσμοφόροι). Τα Θεσμοφόρια ήσαν εορτή μόνον τών παντρεμένων γυναικών (απηγορεύετο η συμμετοχή στους άνδρες, στις ανύπανδρες γυναίκες και στις Εταίρες ). Οι γυναίκες ετοιμάζοντο για την συμμετοχή τους στην εορτή , απέχοντας για μερικές ημέρες από κάθε σεξουαλική σχέση. Κατά τις ημέρες τής εορτής γυναικοκρατείτο η δραστηριότητα και λειτουργία τής Αττικής Κοινωνίας. Εμπνευσμένη από την εορτή αυτήν είναι η γνωστή Κωμωδία τού Αριστοφάνη “ Θεσμοφοριάζουσες “, όπου με σκωπτικό τρόπο εξιστορούνται τα δρώμενα στη Αρχαία Αθήνα.
δ) Τα Απατούρια ( πιθανώς εκ τού : απάτωρ= ορφανός), πολιτική εορτή τών φατριών ( οικογενειακών δένδρων), διαρκείας τριών ημερών, κατά την οποίαν οι Αθηναίοι πολίτες έκαναν θυσίες και συμπόσια κατά τις δύο πρώτες ημέρες, ενώ κατά την τρίτη και τελευταία ημέρα ( που ελέγετο Κουρεώτις) οι αρχηγοί τών οικογενειών παρουσίαζαν στα υπόλοιπα μέλη τής φατρίας τα νόμιμα παιδιά τους, που γεννήθηκαν στο έτος αυτό, για να τα γράψουν εν συνεχεία στους καταλόγους τών πολιτών.
ε) Τα Χαλκεία , εορτή προς τιμήν τής Αθηνάς ( Εργάνης), προστάτιδος τών Τεχνιτών, και τού θεού Ήφαιστου, προστάτη τών σιδηρουργών. Η εορτή εγένετο την τελευταία ημέρα τού μηνός ( 29η ). Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Αλφαίος ( η ΄Αλφη = η παραγωγή).
5ος : ΜΑΙΜΑΚΤΗΡΙΩΝ (Ο 5ος μήνας, διάστημα:περίπου 16 Νοεμβρίου-15 Δεκεμβρίου, Ημέρες 30).
Την περίοδο αυτήν εορτάζετο ο « Ζεύς Μαιμάκτης ». Η λέξη Μαιμάκτης προέρχεται ίσως από
το ρήμα «μαιμάσσω » , που σημαίνει: επιθυμώ πολύ (με πάθος) κάτι ή κάποιον, δηλαδή ποθώ.
΄Ισως η λέξη σχετίζεται με τον πολυγαμικό χαρακτήρα τού Διός !
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Αθαναίος (: α+ θάνατος ).
6ος: ΠΟΣΕΙΔΑΙΩΝ (Ο 6ος μήνας, διάστημα περίπου:16 Δεκεμβρίου -15 Ιανουαρίου,Ημέρες 29 ).
Η ετυμολογία τής λέξεως είναι αμφιλεγόμενη . Μία ερμηνεία είναι, ότι προέρχεται από το όνομα τού Θεού Ποσειδώνος, ενώ κατ ΄άλλους έχει την ίδια ρίζα με το επίθετο πόσιμος ( δηλαδή, αυτό που μπορεί να πιεί κάποιος, δηλαδή τον οίνο, το κρασί).
Κατά τον μήνα αυτόν επραγματοποιούντο οι εξής εορτές :
α) Τα Αλώα (: η άλως= το αλώνι ή το καλλιεργημένο χωράφι ). Εορτή προς τιμήν τής Δήμητρας, για να προστατεύσει την βλάστηση (όπως τα Θεσμοφόρια, για την προστασία τής σποράς ). Προσεφέροντο θυσίες στην θεά Δήμητρα και στην κόρη της, Περσεφόνη. Δεν επετρέπετο, οι άνδρες να λάβουν μέρος στα Αλώα ( εκτός από μερικούς άρχοντες, που επέβλεπαν τις τελετές ). Ελεύθερη ήτο όμως η συμμετοχή για τις Εταίρες ( η συμμετοχή τών οποίων απηγορεύετο στα Θεσμοφόρια).
β) Τα κατ’ αγρούς Διονύσια (ή Μικρά Διονύσια), σε διάκριση από τα κατ’ Άστυ (ή εν Άστει ) Διονύσια, εορτή προς τιμήν τού θεού Διονύσου. Μια αγροτική πομπή μετέφερε ένα κάνιστρο ( κανηφόροι ) και πίσω της ακολουθούσε μια άλλη πομπή μεταφέροντας έναν φαλλό. Ακολουθούσαν λαϊκές διασκεδάσεις , χοροί , τραγούδια , πειράγματα κλπ. Από την αρχή τού 5ου αι. οι πλούσιοι Δήμοι, παράλληλα με αυτές τις εκδηλώσεις, διοργάνωναν και δραματικές παραστάσεις.
Στο Κράτος της Ήλιδος ο μήνας αυτός ελέγετο Θυΐος (θυΐω=μαίνομαι,διατελώ υπό έμπνευση).
7ος: ΓΑΜΗΛΙΩΝ (7ος μήνας, περίπου 16 Ιανουαρίου–15 Φεβρουαρίου, Ημέρες 30).
Ο μήνας, κατά τον οποίον ετελούντο συνήθως οι γάμοι. Κατ’ αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές:
α) Τα Γαμήλια (ή Θεογάμια), εορτή αφιερωμένη στις θεότητες, που προστάτευαν τον γάμο:Δία, Ήρα, Αφροδίτη, Αρτέμιδα, Πειθώ .
β) Τα Λήναια, εορτή τής οποίας το όνομα οφείλετο σε τοπωνύμιο περιοχής τής Αθήνας, με το όνομα “ Λήναιον “, και αφιερωμένη στον Βάκχο ( Διόνυσο ). Κατά την εορτήν αυτήν ετελείτο μια οργιαστική εκδήλωση τών Ληνών ( γυναικών, που τις καταλαμβάνει βακχικό «ντελίριο»!). Αυτές οι γυναίκες εχόρευαν, αναμαλλιασμένες και σε έκδηλη έκσταση, διάφορους χορούς στην ιερή θέση Λήναιον (Ληναί = άλλο όνομα τών Μαινάδων).
Ακόμη επραγματοποιούντο δραματικές και λυρικές θεατρικές παραστάσεις, μια και ο Βάκχος ήτο ο θεός τού Διθυράμβου. Στα Λήναια είχε παρουσιάσει ο Αριστοφάνης τα γνωστά σ΄ εμάς έργα του: Αχαρνείς , Ιππείς , Σφήκες .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο : Διόσθυος ( Διός+ θύω-θυσιάζω).
8ος: ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΩΝ (διάστημα περίπου: 16 Φεβρουαρίου–15 Μαρτίου, Ημέρες 29 ).
Το όνομα Ανθεστηριών, ετυμολογικώς, προέρχεται από το ρήμα «ανθεστιώ», που σημαίνει
« ανταποδίδω φιλοξενία», και όχι από την λέξη άνθος, όπως πολλοί πιστεύουν. Κατά τον
μήνα αυτόν ετελούντο οι εξής εορτές :
α) Τα Ανθεστήρια, τριήμερη εορτή (11, 12, και 13 τού μηνός ) προς τιμήν τού Βάκχου.
Την πρώτη ημέρα, που ελέγετο Πιθοιγία, άνοιγαν τους πίθους, όπου εφύλασσαν τον οίνο.
Την δεύτερη ημέρα (Χόες) εγένοντο διαγωνισμοί ανάμεσα σε πότες οίνου.
Η τρίτη ημέρα τής εορτής, που είχε την ονομασία χύτροι, ήτο αφιερωμένη στους νεκρούς
και στους ετοιμοθάνατους. Επίστευαν ότι, με το τέλος τών Ανθεστηρίων, έφευγαν μαζί και
τα κακά πνεύματα, και γι’ αυτό φώναζαν: « θύραζε Κήρες, ουκ έτ’ Ανθεστήρια » (= έξω από
την θύρα φύγετε, Κήρες –Δυνάμεις του θανάτου-. τα Ανθεστήρια – δηλαδή η φιλοξενία- τελείωσαν !).
β) Τα Χλοία, εορτή τής Δήμητρας,
γ) Τα Διάσια, η πιο μεγάλη από τις Αθηναϊκέςε εορτές
προς τιμήν τού Διός.
9ος: ΕΛΑΦΗΒΟΛΙΩΝ (Ο ένατος μήνας, διάστημα περίπου 16 Μαρτίου–15 Απριλίου, Ημέρες 30).
Ετυμολογικώς η ονομασία Ελαφηβολιών προέρχεται από το ουσιαστικό Ελαφηβόλια (έλαφος+βάλλω), εορτή προς τιμήν τής θεάς Αρτέμιδος (προστάτιδος τού κυνηγίου ).
Τα Ελαφηβόλια, άλλη ονομασία για τα Μεγάλα Διονύσια (ή αλλοιώς : τα εν Άστει ή
κατ΄ Άστυ Διονύσια, προς διάκριση από τα « κατ΄αγρούς Διονύσια ») ήσαν η δεύτερη
θεατρική περίοδος, μετά τα Λήναια, και προσήλκυαν πολλούς ξένους. Διαρκούσαν πέντε ημέρες, στην διάρκεια τών οποίων επαρουσιάζοντο στην Αθήνα διάφορα θεατρικά έργα σε διαγωνισμό.
Στις 9 τού μηνός επαρουσίαζαν τους διθυράμβους, στις 10 τού μηνός τις Κωμωδίες, και, από
τις 11 μέχρι τις 13 τού μηνός, τις τριλογίες .
Μόνον κατά τον μήνα αυτόν επέτρεπε η θεά ΄Αρτεμις το κυνήγι του ελαφιού .
Στο Κράτος της ΄Ηλιδος ο μήνας αυτός ονομάζετο Ελάφιος .
10ος: ΜΟΥΝΥΧΙΩΝ (Ο 10ος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου, 16 Απριλίου–15 Μαΐου, Ημέρες 29).
Η ονομασία Μουνυχιών προέρχεται από την Μουνυχία, το όνομα δηλαδή τού λιμανιού μετα-
ξύ Πειραιώς και Φαλήρου (ο κόλπος της Μουνυχίας, το λιμάνι τής Μουνυχίας, το επιλεγόμε-
νο επί Τουρκοκρατίας και «Τουρκολίμανο» ). Κατά τον μήνα αυτόν ετελείτο εορτή προς τιμήν
τής θεάς Αρτέμιδος, ναός τής οποίας υπήρχε στην Μουνυχία, όπου και ελατρεύετο.
11ος: ΘΑΡΓΗΛΙΩΝ (Ο 11ος μήνας τού έτους. Διάστημα:περίπου 16 Μαΐου–15 Ιουνίου,Ημέρες 30 ).
Κατά τον μήνα αυτόν επραγματοποιείτο ο θερισμός. Στις αρχές τού μηνός εγένοντο εκδηλώσεις-
εορτές, τα Θαργήλια, προς τιμήν τού Απόλλωνος, αδελφού τής Αρτέμιδος.
Την πρώτη ημέρα τών εορτών (6η αρχομένου μηνός ) η πόλη καθαριζόταν με την τελετή Φαρμακοί. Κατ’ αυτήν δύο άνθρωποι, τρέχοντες,
διέσχιζαν τους δρόμους τής πόλεως, ενώ οι περαστικοί τούς κυνηγούσαν και τούς κτυπούσαν με σκιλλοκρέμμυδα (σκίλλα) και με κλαδιά συκιάς για να τους διώξουν από την πόλη, δείγμα τής επιθυμίας τους να απομακρύνουν μαζί μ΄αυτούς τα μιάσματα που είχαν εισχωρήσει στην πόλη.
Την δεύτερη ημέρα τών εορτών (στις 7 τού μηνός) πρόσφεραν στον Απόλλωνα τον «Θάργηλον άρτον », δηλαδή άρτον από τα πρώτα στάχυα, που έκοβαν πριν από τον θερισμό, ο οποίος θα ακολουθούσε σε λίγες ημέρες.
Στις 25 τού μηνός γιόρταζαν τα ιερά πλυντήρια, τελετή κατά την οποίαν μετέφεραν το ξύλινο άγαλμα (ξόανον) τής Αθηνάς μαζί με το πέπλο τού χρυσελεφάντινου αγάλματος στο Φάληρο, τα έρριχναν στην θάλασσα για να πλυθούν και να καθαρθούν, πρόσφεραν δε στην θεά γλυκά από σύκα.
Οι εορτές, δηλαδή, κατά τον μήνα Θαργηλιώνα, αποσκοπούσαν στον εν γένει εξαγνισμό τής πόλης, πρό τής συγκομιδής τών καρπών.
12ος : ΣΚΙΡΟΦΟΡΙΩΝ (Ο τελευταίος μήνας τού Αττικού Ημερολογίου, 16 Ιουν.–15 Ιουλ., Ημέρες 29).
Οι κύριες εορτές κατά τον μήνα αυτόν ήσαν :
α) Τα Σκιροφόρια: εορτή προς τιμήν τής Αθηνάς. Το λευκό υφαντό πέπλο τής θεάς Αθηνάς το ονόμαζαν σκίρον.Το σκίρον, το οποίο είχαν πλύνει κατά τον προηγούμενο μήνα, το μετέφεραν τεντωμένο πάνω από το κεφάλι τους οι Ιέρειες τής Αθηνάς ( Αρρηφόροι ) και το πήγαιναν στην περιοχή «Σκίρον» (Κακιά σκάλλα, Σκιρωνίδες πέτρες), από όπου εν συνεχεία το επέστρεφαν στην Ακρόπολη .
β) Τα Διπόλια ή Διπόλεια (=Διΐ + πόλις), εορτή προς τιμήν τού Διός με ιππικές επιδείξεις.
γ) Τα Βουφόνια, η τελευταία εορτή τού έτους, αφιερωμένη στον Δία, Πατέρα τών θεών και
τών ανθρώπων. Κατά την εορτή αυτήν εθυσίαζαν βόδια στον Δία (Βουφόνος=βούς+φόνος).
Η χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων στην Αρχαία Ελλάδα
και οι Ολυμπιάδες
Η χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων, αρχικά, δεν ήτο ενιαία στην Αρχαία Ελλάδα. Κάθε Πόλις-Κράτος είχε τον δικό της τρόπο να τοποθετεί χρονικά ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός. Για τον σκοπό αυτόν, πολλές φορές έχουν χρησιμοποιηθή και σημαντικά αστρονομικά γεγονότα, όπως οι εκλείψεις τού Ηλίου.
Στην Αρχαία Αθήνα, αρχικώς, χρονολογούσαν με ενιαίο τρόπο τα ιστορικά γεγονότα επί τή βάσει τού Καταλόγου τών Επωνύμων Αρχόντων. Έτσι, επί παραδείγματι, αναφέρεται, ότι ο Πεισίστρατος έγινε Τύραννος τών Αθηνών επί Άρχοντος Κωμέου. Τούτη η αναφορά, με την βοήθεια και άλλων πληροφοριών, οδηγεί στο συμπέρασμα, ότι αυτό το σημαντικό ιστορικό γεγονός έλαβε χώραν στην Αθήνα το έτος 560 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
Στην Αρχαία Σπάρτη, χρονολογούσαν επί τή βάσει
τού καταλόγου τών πρώτων Εφόρων.
Οι Ρωμαίοι χρονολογούσαν από το έτος κτίσεως τής Ρώμης ( έτος 753 π.Χ. ).
Γίνεται, λοιπόν, φανερό, ότι ο διαφορετικός τρόπος χρονολόγησης τών ιστορικών γεγονότων στα διάφορα μέρη τής Αρχαίας Ελλάδος εδημιουργούσε και προβλήματα συνεννόησης μεταξύ τών ανθρώπων.
Αργότερα, ένα σημαντικό ιστορικό γεγονός, το οποίο απεδέχθησαν όλοι οι Έλληνες στην Αρχαία Ελλάδα ως χρονικό σημείο αναφοράς για την χρονολόγηση τών ιστορικών γεγονότων, ήτο η πρώτη γραπτή χρονική αναφορά για την πραγματοποίηση τών Ολυμπιακών Αγώνων στην Ολυμπία με την ευθύνη τού Κράτους τής Ήλιδος.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, που ετελούντο στην Ολυμπία προς τιμήν τού Διός, πατέρα τών θεών, άρχισαν, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, πολύ πριν από τον 8ο αιώνα π.Χ., και ιδρυτής τους στην Μυθολογία αναφέρεται ο Ηρακλής. Αλλά η πρώτη γραπτή καταχώριση Ολυμπιακών Αγώνων έγινε για τους Αγώνες τού έτους 776 π.Χ. Η καταγραφή έγινε τον 5ο αιώνα π.Χ., από τον Σοφιστή, Ιππία τον Ηλείο, ο οποίος πρώτος συνέταξε κατάλογο τών νικητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί καταγράφεται ως πρώτος Ολυμπιονίκης ο Ηλείος δρομέας Κόροιβος. Οι Αγώνες τότε περιελάμβαναν ένα μόνον Αγώνισμα: τον δρόμο ενός σταδίου ( 192,28 μέτρα).
Ο νικητής στο αγώνισμα αυτό έδινε και το όνομά του στους συγκεκριμένους Ολυμπιακούς Αγώνες. Αργότερα, μετά από 52 χρόνια, προσετέθησαν και άλλα αγωνίσματα.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες, επραγματοποιούντο κάθε 4 έτη, και για την ακρίβεια κάθε 49 ή 50 μήνες εναλλάξ, δεδομένου ότι, όπως είπαμε παραπάνω, μία πλήρης οκτωχρονιά ( εννεαετηρίς ) είχε 99 μήνες ( 8Χ12 =96 μήνες και 3 εμβόλιμους μήνες =99 μήνες =49+50).
Ο μήνας τού Κράτους τής Ήλιδος, κατά τον οποίον ετελούντο οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ήτο την μία φορά ο Απολλώνιος , και την επόμενη φορά ο μήνας Παρθένιος.
Με άλλα λόγια, οι Αγώνες ετελούντο το Καλοκαίρι προς το Φθινόπωρο (Αύγουστος–Σεπτέμβριος): “ γίνεται δε ο αγών ποτέ μεν δια μθ΄ μηνών, ποτέ δε δια ν΄, όθεν και ποτέ μεν τώ Απολλωνίω μηνί, ποτέ δε τώ Παρθενίω επιτελείται » ( « Πραγματοποιούνται, λοιπόν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες, την μία φορά μεν μετά από 49 μήνες, την άλλη δέ μετά από 50 μήνες, και γι’ αυτό την μία φορά τελούνται κατά μήνα Απολλώνιον, την άλλη φορά δέ κατά μήνα Παρθένιον», Σχολιαστής Πινδάρου , Ολυμπ. 5.35 ).
Όταν έφθανε η εποχή τών Ολυμπιακών Αγώνων, οι Ηλείοι εκήρυσσαν την Ιερή Εκεχειρία ( παύση τών πολέμων και τών εχθροπραξιών), στέλνοντας πρέσβεις με αυτό το μήνυμα σε όλες τις Πόλεις-Κράτη τής Ελλάδας (Παυσανίας 5.20.1, όπου υπάρχει και το κείμενο τής Ιερής Εκεχειρίας επάνω στον Δίσκο τού Ιφίτου, Παυσανίας 5.4.5 – 6, Πλουτ. Λυκ.1.1 και 23.2 , Θουκ. 5.49).
Στους Αγώνες μπορούσαν να πάρουν μέρος μόνον γνήσιοι Έλληνες και ελεύθεροι πολίτες, δηλαδή, όπως μας πληροφορεί ο Ιστοριογράφος Ηρόδοτος, δεν μπορούσαν να πάρουν μέρος βάρβαροι ( δηλ . μή ΄Ελληνες ): « ού βαρβάρων αγωνιστέων είναι τον αγώνα αλλά Ελλήνων » ( Ηρόδ.5.22).
Από τα μέσα τού 5ου Π.Χ. αιώνος στους Ολυμπιακούς Αγώνες παρουσίαζαν έργα τους μεγάλοι συγγραφείς, καλλιτέχνες, ποιητές, ρήτορες, όπως ο Ηρόδοτος, ο Λυσίας, ο Ιππίας ο Ηλείος, ο Γοργίας, κ.ά.
Έτσι, οι Ολυμπιακοί Αγώνες είχαν αποκτήσει πλέον πανελλήνια απήχηση και αίγλη. Και, ως πανελλήνιο σημαντικό και περιοδικό ( ανά τέσσαρα έτη) ιστορικό γεγονός, μπορούσε να χρησιμοποιηθή για την χρονολόγηση άλλων γεγονότων.
Το χρονικό διάστημα τών τεσσάρων ετών, που ακολουθούσε από την πραγματοποίηση τών Ολυμπιακών Αγώνων μέχρι και την επόμενη διοργάνωση ονομαζότανε: Ολυμπιάς.
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες τού 776 π.Χ., απετέλεσαν, λοιπόν, την χρονική αφετηρία επί τη βάσει τής οποίας οι Ηλείοι και αργότερα όλοι οι Έλληνες χρονολογούσαν πλέον τα επόμενα ιστορικά γεγονότα.
Η τετραετία από τους Αγώνες τού 776 μέχρι την παραμονή τής πραγματοποιήσεως τών επομένων ( δεύτερων στην σειρά) Ολυμπιακών Αγώνων ονομάσθηκε 1η Ολυμιάς.
Η 2η Ολυμπιάς αναφέρεται στο χρονικό διάστημα
από τους δεύτερους Ολυμπιακούς Αγώνες τού έτους 772 π.Χ. ( κατά την χριστιανική χρονολόγηση), μέχρι την πραγματοποίηση τών τρίτων στην σειρά Ολυμπιακών Αγώνων τού 768 κ.ο.κ. Έτσι, αρίθμιζαν όλες τις Ολυμπιάδες: 1η Ολυμπιάς, 2η, 3η, 4η, 5η Ολυμπιάς κλπ.
Για τον προσδιορισμό μάλιστα τών ενδιαμέσων ετών μεταξύ δύο Ολυμπιάδων, χρησιμοποιείται η έκφραση, όπως: « Το 2ο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος», που σημαίνει το έτος 775, καθ’ ότι το πρώτο έτος τής πρώτης Ολυμπιάδος είναι το έτος πραγματοποίησης τών πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων τού 776.
Επίσης: το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος σημαίνει: έχει περάσει μία πλήρης Ολυμπιάς ( η 1η= 4 έτη) και δύο ακόμη έτη από τους 2ους Ολυμπιακούς Αγώνες, άρα 6 έτη από την έναρξη τής 1ης Ολυμπιάδος. Συνεπώς, το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος= 777-6=771. Αλλοιώς: οι δεύτεροι Ολυμπιακοί Αγώνες έγιναν το 772 ( 776-4=772). Πρώτο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος είναι το 772, άρα το 2ο έτος τής 2ης Ολυμπιάδος είναι το 771(772-1=771).
Πολλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα στην Αρχαία Ελλάδα μάς παραδίδονται με χρονολόγηση επί τή βάσει τής αρίθμησης τών Ολυμπιάδων. Έτσι, Αρχαίοι Έλληνες Ιστορικοί, όπως ο Ερατοσθένης, ο Απολλόδωρος, ο Διόδωρος κλπ, στηριζόμενοι στην χρονολόγηση επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων, μάς παρέδωσαν πραγματικές και αξιόπιστες χρονολογικές μελέτες ιστορικών γεγονότων τής Αρχαίας Ελλάδος.
Αναφέρουμε ενδεικτικώς δύο παραδείγματα από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία:
1) Παραδίδεται στις αρχαίες γραπτές πηγές, ότι η Ναυμαχία τής Σαλαμίνος συνέβη κατά το πρώτον έτος τής 75ης Ολυμπιάδος ( Ολυμπιάς 75,1).
Για να υπολογίσουμε το έτος πραγματοποιήσεως τής ιστορικής αυτής ναυμαχίας, κατά την χριστιανική χρονολόγηση( πρό Χριστού , μετά Χριστόν), προβαίνουμε στους εξής υπολογισμούς:
α) Όταν συνέβη η ναυμαχία, είχαν παρέλθει 74 πλήρεις Ολυμπιάδες και ένα ακόμη έτος από την 75η Ολυμπιάδα.
β) υπολογίζουμε το πλήθος τών ετών, που περιλαμβάνουν οι 74 Ολυμπιάδες και προσθέτουμε το ένα ακόμη έτος: 74Χ4+1=297 έτη.
γ) Το 297 το αφαιρούμε από το 777 (αφού, όπως έχουμε σημειώσει, το πρώτο έτος τής 1ης Ολυμπιάδος είναι το 776). Είναι, λοιπόν, 777-297=480 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
Δηλαδή, η ναυμαχία τής Σαλαμίνος έλαβε χώραν το έτος 480 π.Χ., κατά την χριστιανική χρονολόγηση.
2) παραδίδεται από τον Έλληνα Ιστορικό, Ηρόδοτο, ότι η Μάχη τού Μαραθώνος μεταξύ Ελλήνων και Περσών έλαβε χώραν κατά το 3ο έτος τής 72ης Ολυμπιάδος ( Ολυμπιάς 72,3).
Με όμοιους, όπως ανωτέρω, υπολογισμούς, προκύπτει ότι το κοσμοϊστορικό αυτό γεγονός συνέβη κατά το έτος: 490 π.Χ. κατά την χριστιανική χρονολόγηση ( 71Χ4+3=287, 777-287=490).
Εάν σήμερα συνεχίζαμε να χρονολογούμε επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων, με 1η την Ολυμπιάδα τού Κοροίβου ( 776 π.Χ.), το έτος που διανύουμε ( 2006 μ.Χ. κατά την χριστιανική χρονολόγηση) θα το αριθμούσαμε ως το 2ο έτος τής 696ης Ολυμπιάδος, ή 2.782 μ.Ο.( μετά την πρώτην Ολυμπιάδα).
Βέβαια, οι Ολυμπιακοί Αγώνες στον Ιερό τόπο τής Ολυμπίας εκράτησαν, όπως γνωρίζουμε, επί 1.169 συνεχή έτη ( από το 776 π.Χ. μέχρι το 393 μ.Χ. , σύνολο 293 ΟΛΥΜΠΙΑΔΕΣ), και δεν κατέρευσαν από μόνοι τους.
Τους κατήργησε το 393 μ.Χ. «με φωτιά και τσεκούρι » ο Ισπανός Flavius Theodosius ή Θεοδόσιος Α΄, Αυτοκράτορας τής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ο επονομασθείς « Μέγας »(!) , ένα
έτος ακριβώς πριν πεθάνει, δρομολογώντας έτσι το « πολιτιστικό έργο» τής «νέας Τάξης πραγμάτων», που επιβλήθηκε με την νέα θρησκεία, και το οποίο υλοποιήθηκε με απίστευτες καταστροφές στην Ελλάδα, με εξανδραποδισμούς, βασανιστήρια, εκτελέσεις και δολοφονίες χιλιάδων ελλήνων που πίστευαν στην αρχαία ελληνική θρησκεία, με τήν καταστροφή τής Βιβλιοθήκης τής Αλεξάνδρειας , και γενικά με τον βανδαλισμό, και την μετατροπή σε ερείπια αμέτρητων « ειδωλολατρικών » ναών, έργων τέχνης και άλλων μνημείων στην Ελλάδα!
Χρόνια μετά την κατάκτηση τής Ελλάδος από τους Ρωμαίους, επιβλήθηκε στην Ελλάδα η χρονολόγηση από κτίσεως Ρώμης ( 753 π.Χ.), η οποία συνυπήρχε με την χρονολόγηση επί τή βάσει τών Ολυμπιάδων (776 π.Χ.) και με την χρονολόγηση «από Διοκλητιανού»( 284 μ.Χ.).
Η χρονολόγηση από την γέννηση τού Χριστού επεβλήθη τον 6ο αιώνα μ.Χ., και την εισηγήθηκε ο Σκύθης μοναχός στην Ρώμη, Διονύσιος ο Μικρός, το 532 μ.Χ. –
-------------------------------
Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012
Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012
Προπαγάνδα φοβίας από γνωστό ιστότοπο
Έκτακτη άσκηση-ενημέρωση εφέδρων καταδρομέων εκτελέστηκε στην ΣΕΑΠ της Κρήτης με
την πρόσκληση και επιχειρησιακή ενημέρωση 135 εφέδρων των οποίων χώρος
ανάπτυξης σε περίπτωση κρίσης προβλέπεται να είναι το Καστελόριζο, η
Κάρπαθος και η Σαρία που ελέγχει τον δίαυλο με την Ρόδο. Η Σαρία
καλύπτει την δεύτερη έξοδο, μετά τον δυτικό δίαυλο Κρήτης-Κυθήρων, από την Μαύρη Θάλασσα και το Αιγαίο προς την
Μεσόγειο .
Σήμερα το πρωί στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, στο χώρο όπου γίνονται και οι συγκεντρώσεις των Δοκίμων Αξιωματικών Πεζικού, οι έφεδροι ενημερώθηκαν από αξιωματικούς της Ανωτέρας Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ) και της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ.
Σκοπός της άσκσησης ήταν ... η ψυχολογική προετοιμασία προσπάσπισης της ΑΟΖ! Τι σημαίνει ΑΟΖ και πως θα υπερασπιστούν συγκεκριμένες περιοχές μετά την ανακήρυξή της και γιατί η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα σε περίπτωση που ανακηρυχθεί ΑΟΖ!
Συγκεκριμένα το περιεχόμενο της ενημέρωσης ήταν "Να ενημερωθούν όλες οι έφεδρες δυνάμεις πυρός και ταχείας επέμβασης για το τι σημαίνει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη-ΑΟΖ".
Προς τι τέτοια ενημέρωση εφέδρων; Γιατί "Ο καλός καταδρομέας εκτός από εκπαιδευμένος πρέπει να είναι και σωστά ενημερωμένος γι’ αυτό που θα κληθεί να προασπίσει" σημειώνουν οι αξιωματικοί που κάνουν την ενημέρωση. Εξήγησαν προς τους καταδρομείς την αναγκαιότητα για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ποιες είναι οι επιδιώξεις των Τούρκων που αμφισβητούν την ΑΟΖ που συνιστά το Καστελόριζο και τι θα σημάνει η απόφαση ανακήρυξης της ΑΟΖ από ελληνικής πλευράς.
Μετά την γενική ενημέρωση για την σκοπιμότητα ανακήρυξης ΑΟΖ και τα ελληνικά δικαιώματα, ακολούθησε η επιχειρησιακή ενημερωση, για την αποστολή: Πως θα συγκεντρωθούν, που θα συγκεντρωθούν, από που θα αναχωρήσουν για Καστελόριζο και Κάρπαθο, ποια η αποστολή τους και οι κανόνες εμπλοκής.
Η ενημέρωση ολοκληρώθηκε με την επίδειξη επιθετικού τυφεκίου FN, με το οποίο θα εξοπλιστούν αφού δεν προβλέπεται στην εφεδρεία η διάθεση M16A2. Και καλύτερα, αφού το FN είναι ανώτερο σε όλα, πλην ίσως του μεγέθουςκαι της μεταφορικής ικανότητας πυρομαχικών του στρατιώτη, αλλά για αμυντική αποστολή είναι ιδανικό: Με διπλάσιο δραστικό βεληνεκές και διπλάσια φονικότητα από το βλήμα των 5,56 χλστ. του Μ16, το 7,62 χλστ. του FN είναι ιδανικό για αντιαποβατικο αγώνα, αντιμετώπιση αεραποβάσεων και για αγώνα σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους, όπως η Κάρπαθος και το Καστελόριζο.
Η ενημέρωση ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 13.00 το μεσημέρι. Πρόταση: Την επόμενη φορά να κληθούν για βολές με το FN. Άλλο να το βλέπεις και να στο περιγράφουν και άλλο να το "δουλεύεις"...
Τώρα, σε πολιτικό επίπεδο τι σημαίνουν όλα αυτά: Υπάρχει περίπτωση ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα από την παρούσα κυβέρνηση; Από ελάχιστα πιθανό έως απίθανο. Άρα η ενημέρωση για την ΑΟΖ αποσκοπούσε περισσότερο στην ψυχολογική προετοιμασία ανάληψης δράσης σε περίπτωση "θερμού" επεισοδίου ή επαπειλούμενου "θερμού" επεισοδίου από πλευράς Τουρκίας με στόχο το Καστελόριζο.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
*ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΑΣ: "ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΕΣΠΙΣΕΩΣ ΑΟΖ , ΕΑΝ ΛΑΒΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΑ ΥΠΟΨΙΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ 2004, ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΕ ΑΟΖ ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ "
*ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΟΥ
Σήμερα το πρωί στην Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού, στο χώρο όπου γίνονται και οι συγκεντρώσεις των Δοκίμων Αξιωματικών Πεζικού, οι έφεδροι ενημερώθηκαν από αξιωματικούς της Ανωτέρας Στρατιωτικής Διοίκησης Εσωτερικού και Νήσων (ΑΣΔΕΝ) και της Διεύθυνσης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ.
Σκοπός της άσκσησης ήταν ... η ψυχολογική προετοιμασία προσπάσπισης της ΑΟΖ! Τι σημαίνει ΑΟΖ και πως θα υπερασπιστούν συγκεκριμένες περιοχές μετά την ανακήρυξή της και γιατί η Τουρκία απειλεί την Ελλάδα σε περίπτωση που ανακηρυχθεί ΑΟΖ!
Συγκεκριμένα το περιεχόμενο της ενημέρωσης ήταν "Να ενημερωθούν όλες οι έφεδρες δυνάμεις πυρός και ταχείας επέμβασης για το τι σημαίνει Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη-ΑΟΖ".
Προς τι τέτοια ενημέρωση εφέδρων; Γιατί "Ο καλός καταδρομέας εκτός από εκπαιδευμένος πρέπει να είναι και σωστά ενημερωμένος γι’ αυτό που θα κληθεί να προασπίσει" σημειώνουν οι αξιωματικοί που κάνουν την ενημέρωση. Εξήγησαν προς τους καταδρομείς την αναγκαιότητα για την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ποιες είναι οι επιδιώξεις των Τούρκων που αμφισβητούν την ΑΟΖ που συνιστά το Καστελόριζο και τι θα σημάνει η απόφαση ανακήρυξης της ΑΟΖ από ελληνικής πλευράς.
Μετά την γενική ενημέρωση για την σκοπιμότητα ανακήρυξης ΑΟΖ και τα ελληνικά δικαιώματα, ακολούθησε η επιχειρησιακή ενημερωση, για την αποστολή: Πως θα συγκεντρωθούν, που θα συγκεντρωθούν, από που θα αναχωρήσουν για Καστελόριζο και Κάρπαθο, ποια η αποστολή τους και οι κανόνες εμπλοκής.
Η ενημέρωση ολοκληρώθηκε με την επίδειξη επιθετικού τυφεκίου FN, με το οποίο θα εξοπλιστούν αφού δεν προβλέπεται στην εφεδρεία η διάθεση M16A2. Και καλύτερα, αφού το FN είναι ανώτερο σε όλα, πλην ίσως του μεγέθουςκαι της μεταφορικής ικανότητας πυρομαχικών του στρατιώτη, αλλά για αμυντική αποστολή είναι ιδανικό: Με διπλάσιο δραστικό βεληνεκές και διπλάσια φονικότητα από το βλήμα των 5,56 χλστ. του Μ16, το 7,62 χλστ. του FN είναι ιδανικό για αντιαποβατικο αγώνα, αντιμετώπιση αεραποβάσεων και για αγώνα σε περιοχές με ισχυρούς ανέμους, όπως η Κάρπαθος και το Καστελόριζο.
Η ενημέρωση ολοκληρώθηκε λίγο μετά τις 13.00 το μεσημέρι. Πρόταση: Την επόμενη φορά να κληθούν για βολές με το FN. Άλλο να το βλέπεις και να στο περιγράφουν και άλλο να το "δουλεύεις"...
Τώρα, σε πολιτικό επίπεδο τι σημαίνουν όλα αυτά: Υπάρχει περίπτωση ανακήρυξης ΑΟΖ από την Ελλάδα από την παρούσα κυβέρνηση; Από ελάχιστα πιθανό έως απίθανο. Άρα η ενημέρωση για την ΑΟΖ αποσκοπούσε περισσότερο στην ψυχολογική προετοιμασία ανάληψης δράσης σε περίπτωση "θερμού" επεισοδίου ή επαπειλούμενου "θερμού" επεισοδίου από πλευράς Τουρκίας με στόχο το Καστελόριζο.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
*ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΙΣΤΟΤΟΠΟΥ ΜΑΣ: "ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΕΣΠΙΣΕΩΣ ΑΟΖ , ΕΑΝ ΛΑΒΟΥΜΕ ΕΙΔΙΚΑ ΥΠΟΨΙΝ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΟ 2004, ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΘΕΣΠΙΣΕ ΑΟΖ ,ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ "
*ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΒΛΑΧΟΔΗΜΑΡΧΟΥ
Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012
Πολιτικά ανέκδοτα
Έρχεται ο Λένιν να μιλήσει...
Έρχεται ο Λένιν να μιλήσει σε μία συγκέντρωση
στη πλατεία Συντάγματος. Καθώς είναι στην εξέδρα και είναι έτοιμος να
μιλήσει ο κόσμος φωνάζει:
-Λένον, Λένον, Λένον, Λένον!
- Συγνώμη... Λένιν με λένε, όχι Λένον !
Ο κόσμος σταματάει λίγο και συνεχίζει
-Λένον! Λένον! Λένον! Λένον!
Ο Λένιν χτυπά το μικρόφωνο για να πάρει την προσοχή του κόσμου και επαναλαμβάνει
-Ρε παιδιά, ποιος Λενον; Λένιν!
Ο κόσμος ακόμη πιο έντονα
-Λένον! Λένον! Λένον! Λένον!
Ο Λένιν λίγο τρελαμένος λέει
- Βρε σύντροφοι Λένιν Λένιν, ξεχάστε τον Λένον!
Ο κόσμος σε υστερικό βαθμό φωνάζει
-Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον!
Και ο Λένιν
- Δε γ@μ..ται: imagine all the people...
-Λένον, Λένον, Λένον, Λένον!
- Συγνώμη... Λένιν με λένε, όχι Λένον !
Ο κόσμος σταματάει λίγο και συνεχίζει
-Λένον! Λένον! Λένον! Λένον!
Ο Λένιν χτυπά το μικρόφωνο για να πάρει την προσοχή του κόσμου και επαναλαμβάνει
-Ρε παιδιά, ποιος Λενον; Λένιν!
Ο κόσμος ακόμη πιο έντονα
-Λένον! Λένον! Λένον! Λένον!
Ο Λένιν λίγο τρελαμένος λέει
- Βρε σύντροφοι Λένιν Λένιν, ξεχάστε τον Λένον!
Ο κόσμος σε υστερικό βαθμό φωνάζει
-Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον, Λένον!
Και ο Λένιν
- Δε γ@μ..ται: imagine all the people...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)