Το μεγάλο έγκλημα του Ε.Βενιζέλου.Διέκοψε τις ανασκαφές στην Όαση Σίβα…

ΕΙΣΑΙ ΠΟΝΤΙΚΟΚΙΝΕΖΟΜΟΓΓΟΛΟΦΑΤΣΑ,ΠΟΛΩΝΟΕΒΡΑΙΟΣΚΑΤΟΜΥΑΛΟΣ Ή ΤΟΥΡΚΟΧΟΝΤΡΟΒΟΥΒΑΛΟΣ, Ε ΤΟΤΕ ΓΙΝΕ ΚΙ ΕΣΥ ΠΡΟΕΔΡΟΣ...

“Η διακοπή της ανασκαφής έγινε με προσωπική εντολή του κ. Σημίτη και με εκτελεστή τον τότε Υπουργό Πολιτισμού κ. Βενιζέλο, χωρίς να δοθεί κάποια εξήγηση και χωρίς προηγουμένως να υπάρξει συνεργασία ή έστω ενημέρωση της υπεύθυνης αρχαιολόγου.”
Η ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΣΤΗ ΣΙΟΥΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ

Ενα απόσπασμα από το βιβλίο ” ΝΟΜΙΜΗ ΑΜΥΝΑ” του τέως υφυπουργού του ΠΑΣΟΚ Ι.Κουτσογιάννη.

Διαβάζοντας το βρήκα ένα κεφάλαιο για τον Μεγάλο Αλέξανδρο. Αυτά που΄λέει είναι σημαντικά αλλά ταυτόχρονα αποτελούν (κατα την γνώμη μου) και ΓΥΜΝΑΣΜΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ για νύν και υποψήφιους ΕΛΛΗΝΕΣ βουλευτές. Το βιβλίο αυτό έχει πάρα πολλά ενδιαφέροντα σημεία. Να διευκρινήσω ότι ο Κουτσογιάννης “δεν ξύπνησε” τώρα αλλά αντιθέτως αυτά τα έλεγε και γι αυτό το ΠΑΣΟΚ (αλλά και κάθε κόμμα που σέβεται το εαυτό του ) τον πέταξε….

Οι εθνικές θέσεις δημιουργούν ανεπιθύμητους για τα κόμματα της Ελλάδος(διεκδικούν επι του ασφαλούς την παγκόσμια πρωτιά σε προδοσία) Το Μάρτιο του έτους 1989 ξεκίνησε στην όαση της Σίουα, στην Αίγυπτο, ανασκαφική έρευνα, για την ανακάλυψη του τάφου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Την ευθύνη της ανασκαφής, σύμφωνα με τους νόμους της Αιγύπτου, είχε η Ελληνίδα αρχαιολόγος κ. Λιάνα Σουβαλτζή.

Η όλη εργασία της ανασκαφικής ομάδας, λόγω της υπερβολικής ζέστης τους θερινούς μήνες αλλά και λόγω ανεπαρκούς χρηματοδότη­σης, εκινείτο με αργό ρυθμό, όμως παρ’ όλα αυτά, στις 29 Ιανουαρίου 1995 ανεκοινώθη επισήμως από τις Αιγυπτιακές αρχές ότι στην τοποθεσία Ελ Μαράκι στην όαση Σίουα της Αιγύπτου, ανακαλύφθηκε ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στη διαδρομή των έξι (6) ετών 1989-1995, ήταν φανερή η έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά της επίσημης Ελληνικής Πολιτείας και πέραν αυτού υπήρχε απόλυτη άρνηση χρηματοδότησης. Κλασσικό δείγμα του κλίματος που επικρατούσε, ήταν και η όλη στάση του Μορφωτικού Συμβούλου της Ελληνικής πρεσβείας στο Κάιρο Κωστή Μοσκώφ, ο οποίος είπε και το εξής ηχηρό: Εμείς έχουμε εδώ τον Καβάφη, τι τον θέλουμε τον Αλέξανδρο. Υπήρχε διάχυτη μια αδιαφορία και ένα είδος εχθρικής στάσης, για μια προσπάθεια που έπρεπε να είχε την καθολική υποστήριξη.

Μετά την ανακοίνωση της Αιγυπτιακής κυβέρνησης για την ανα­κάλυψη του τάφου, τέθηκαν σε λειτουργία, εδώ στην Αθήνα, κάποιοι περίεργοι μηχανισμοί απαξίωσης της όλης προσπάθειας και τον επόμε­νο χρόνο η ανασκαφή σταμάτησε, με εντολή του κ. Σημίτη. Συγκεκριμένα:

Το Δεκέμβριο του 1996 η κ. Λιάνα Σουβαλτζή επεσκέφθη το Γενικό Γραμματέα του Εθνικού Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου και ζήτησε να της δοθούν οι εγκεκριμένες και ισχύουσες άδειες για τη συνέχιση των ανασκαφικών εργασιών, όπως αυτό γινόταν κάθε χρόνο. Ο Γενικός Γραμματέας όμως της εξήγησε ότι τον είχε επισκεφθεί ο Κωστής Μοσκώφ, ως εκπρόσωπος της Ελληνικής κυβέρνησης και του ζήτησε την ακύρωση των αδειών και τη διακοπή της ανασκαφής.

Η κ. Σουβαλτζή διαμαρτυρήθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Οι ανασκαφές ανεστάλησαν και το εχθρικό κλίμα εντάθη­κε. Σήμερα, μετά από δέκα (10) χρόνια διακοπής της ανασκαφής, το Μνημείο έχει υποστεί μεγάλες φθορές και υπάρχει κίνδυνος καταστρο­φής του συνόλου των βασικών στοιχείων του τάφου (αρχιτεκτονική δομή – γλυπτικός διάκοσμος κ.λπ.).
Η αναφορά μας στο θέμα της ανασκαφής στη Σίουα γίνεται επει­δή και αυτό το ζήτημα εξελίχθηκε στην περιβόητη εκείνη δεκαετία 1995-2004, καλύπτεται από τη διακυβέρνηση του κ. Σημίτη και ενώ έπρεπε, ως θέμα, να ενεργοποιήσει όλες τις δυνάμεις της Πολιτείας για την ολο­κλήρωση του έργου, κατέληξε στην ένοχη διακοπή, με αποτέλεσμα να οδηγούμεθα σε μια ανεπίτρεπτη και ασυγχώρητη καταστροφή. Έχουμε υποχρέωση να καταθέσουμε, στο σημείο αυτό, ορισμένα στοι­χεία αλλά και τις παρατηρήσεις μας και πιστεύουμε ότι με τον τρόπο αυτό θα φωτίσουμε τα αίτια της εχθρικής στάσης των τότε αρμοδίων και ελπίζουμε επίσης ότι θα συνεισφέρουμε σε μια ενεργοποίηση, η οποία θα αποτρέψει την καταστροφή. Η διακοπή της ανασκαφής έγινε με προσωπική εντολή του κ. Σημίτη και με εκτελεστή τον τότε Υπουργό Πολιτισμού κ. Βενιζέλο, χωρίς να δοθεί κάποια εξήγηση και χωρίς προηγουμένως να υπάρξει συνεργασία ή έστω ενημέρωση της υπεύθυνης αρχαιολόγου.

Δύο άτομα, οι κ.κ. Σημίτης και Βενιζέλος, εντελώς μόνοι τους, χωρίς έλεγχο και χωρίς τις στοιχειώδεις προφυλάξεις, χειρίσθηκαν ένα εθνικό θέμα με τον πιο αρνητικό και τον πιο καταστροφικό τρόπο. Η απόφαση για τη διακοπή της ανασκαφής υπήρξε αυθαίρετη, μονομε­ρής, ανεξήγητη, περίεργη και εθνικά επιζήμια.

Κατά τη διάρκεια της ανασκαφής, επεσκέφθη τη Σίουα ο Ισραηλινός πρεσβευτής στο Κάιρο, συνοδευόμενος από μια ομάδα ΙΟ­Ι 5 ατόμων. Του έγινε περιήγηση στο χώρο και ενημέρωση σχετικά με τα ευρήματα. Ακολούθησε συζήτηση, εις την οποίαν ακούσθηκαν τα εξής απερίγραπτα πράγματα:

Ο Ισραηλινός πρεσβευτής είπε, μεταξύ άλλων, ότι η ανακάλυψη του τάφου του Αλέξανδρου δεν είναι κάτι σημαντικό και δεν κατανοού­σε, όπως είπε, γιατί γίνεται τόσος θόρυβος.

Είπε συγκεκριμένα: Και ποιος είναι ο Αλέξανδρος. Πήρε αμέσως την ενδεδειγμένη απάντηση από την κ. Σουβαλτζή, αλλά αυτός αμετανόητος συνέχισε: Πρέπει να δεχθείτε ότι ήταν μέθυσος. Πήρε νέα ηχηρή απάντηση από την Ελληνίδα αρχαιολόγο, αλλά παρά ταύτα συνέχισε απτόητος, προσθέτο­ντας ότι ο Αλέξανδρος ήταν ομοφυλόφιλος.

Είπε: Αυτό πρέπει να το δεχθείτε. Όταν πήρε τη νέα απάντηση, την πιο αυστηρή απ’ όλες, άρχι­σε να πτοείται, αλλά δεν συνετίσθηκε. Είπε εν τέλει: Ναι, αλλά δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι ήταν σφαγέας των λαών. Πήρε και το τελειωτικό κτύπημα από την κ. Σουβαλζή και απεχώρησε κατηφής.
Δεν είναι περίεργο για μας ότι ο κ. πρεσβευτής χρησιμοποίησε τα γνωστά επιχειρήματα των Εβραίων κατά του Αλέξανδρου, είναι όμως λυπηρό ότι δεν δίστασε να εκτεθεί ενώπιον πέντε Ελλήνων-μελών της ανασκαφικής ομάδας, παρά το ότι ήταν φιλοξενούμενος και παρά το ότι ήταν δίπλα στον τάφο του Αλέξανδρου.

Απρόσεκτος ο κ. πρεσβευτής.

Προκλητικός, εμπαθής και μικρόψυχος.

Άξιο ιδιαίτερης προσοχής είναι ότι ο κ. πρεσβευτής, ενώ δήλωνε ότι η ανακάλυψη του τάφου δεν είναι κάτι σημαντικό, εν τούτοις έκανε μια πολύ μεγάλη διαδρομή για να φθάσει μέχρι τη Σίουα και εκτός τού­του είχε μαζί του δέκα πέντε (15) περίπου άτομα, δηλαδή ένα πολυπλη­θές επιτελείο. Μπορούμε να εκτιμήσουμε χωρίς λάθος ότι η ακολουθία του κ. πρεσβευτή είχε κάποιους αρχαιολόγους, αλλά προφανέστατα και άλλους ειδικούς εμπειρογνώμονες, οι οποίοι είχαν ως αποστολή να εκτι­μήσουν την όλη κατάσταση και να καταλήξουν σε βέβαιο συμπέρασμα.
Ένας έξυπνος άνθρωπος θα μπορούσε να πει πως η ομάδα του κ. πρεσβευτή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξανδρος είναι στο μνη­μείο της Σίουα.

Ένας υποψιασμένος και καχύποπτος άνθρωπος, συνεκτιμώντας τα διάφορα στοιχεία, θα μπορούσε να υποθέσει ότι μετά την επίσκεψη του κ. πρεσβευτή, τέθηκαν σε λειτουργία διάφοροι περίεργοι μηχανι­σμοί, με τελικό αποτέλεσμα τη διακοπή της ανασκαφής (προσβολές, προκλήσεις και ψυχρός πόλεμος κατά της κ. Σουβαλτζή – προσπάθεια να της πάρουν την άδεια – πολιτική απαξίωσης της προσπάθειας – εντο­λή διακοπής κ.λπ.).