ΧΑΝΙΑ Ή ΜΗΠΩΣ ΚΥΔΩΝΙΑ

ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑΓΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ-ΚΧΑΝΙΩΝ ΣΕ ΚΥΔΩΝΙΑ ΩΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΕΡΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ ΤΗΣ  ΚΡΗΤΗΣ.
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ!

Ιστορία των Χανίων
http://www.chania-info.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=352&Itemid=136

Η πόλη των Χανίων είναι χτισμένη στο σημείο όπου κάποτε βρίσκονταν η αρχαία Κυδωνία. Ο Όμηρος συχνά την αναφέρει ως μια από της σημαντικότερες πόλεις της Κρήτης και σύμφωνα με τον Στράβωνα ο Μίνωας διαίρεσε την Κρήτη σε τρία τμήματα με κέντρα την Κυδωνία, την Κνωσό και τη Γόρτυνα.

Αρχιτεκτονικά λείψανα που σώζονται κι άνηκαν σε μεγάλα κτίρια αρχίζουν από την πρωτομινωική περίοδο (2.900-2200 π.Χ.). Ο οικισμός αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε σε σημαντικό κέντρο την πρώτη μεσομινωική περίοδο (2200-1580 π.Χ.) οπότε και ιδρύθηκε η μινωική αποικία. Το 1450 π.Χ. καταστρέφεται από μεγάλη πυρκαγιά, ωστόσο η πόλη ξαναχτίζεται. Στην υστερομινωική ΙΙΙ περίοδο (1400-1100 π.Χ) η πόλη φτάνει σε μεγάλη ακμή. Προϊόντα της αναγνωρίζονται στην Κνωσό, την Ανατολική Κρήτη, τη Θήρα ακόμα και την Κύπρο. Το νεκροταφείο της απλώνεται σε μεγάλη έκταση γύρω από τον οικισμό. Χάρη στη βιοτεχνία και το εμπόριο συγκέντρωσε πλούτο και δύναμη, όπως προκύπτει κι από το γεγονός ότι ήταν μια από τις λίγες Κρητικές πόλεις που είχαν κόψει δικό τους νόμισμα. Η Κυδωνία παρέμενε μια ανθηρή πόλη φτάνοντας στο αποκορύφωμα της ευημερίας της κατά τη Ρωμαϊκή εποχή, όταν ο Αύγουστος Καίσαρας (30 π.Χ.) την ανακήρυξε αυτόνομη πόλη. Ίχνη από την Ρωμαϊκή περίοδο της Κυδωνίας έχουν βρεθεί διάσπαρτα σε όλη την περιοχή της σημερινής πόλης των Χανίων. Η Κυδωνία διατήρησε την ακμή της μέχρι το 823 μ.Χ. όταν την κατέλαβαν οι Σαρακηνοί. Το 828 μ.Χ. η Κυδωνία καταστράφηκε όπως και οι περισσότερες Κρητικές πόλεις.

Το 961 μ.Χ. οι Βυζαντινοί έδιωξαν τους Άραβες από την Κρήτη και ξανάχτισαν την πόλη χρησιμοποιώντας όλο το διαθέσιμο οικοδομικό υλικό από τα ερείπια. Για να την προφυλάξουν από νέους επιδρομείς έχτισαν ένα φρούριο γύρω από τον λόφο που από τότε ονομάστηκε Καστέλι. Η πόλη όμως αρχίζει να παρακμάζει, ενώ από την περίοδο αυτή σώζονται μόνο μερικά τμήματα του τοίχους στο Καστέλι.

Το 1204 μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης η Κρήτη εκχωρείται στον Βονιφάτιο, μαρκήσιο του Μομφερά, από τον οποίο οι Ενετοί αγόρασαν το νησί. Ο Βονιφάτιος δεν πρόλαβε να καταλάβει την Κρήτη διότι κατέλαβε τα Χανιά και οχύρωσε την ακρόπολη της Κυδωνίας ο Γενουάτης Κόμης της Μάλτας Ερίκος Πεσκατόρε. Μετά την αγορά του νησιού οι Ενετοί χαρακτήρισαν τον Πεσκατόρε πειρατή και μετά από σκληρό πόλεμο τον έδιωξαν.

Οι νέοι κατακτητές ενίσχυσαν τα τείχη του Καστελιού και ανοικοδόμησαν τη ρημαγμένη πόλη. Οι Βενετοί ήρθαν με σκοπό να μείνουν για πάντα και παραλίγο να τα καταφέρουν, όπως μαρτυρούν τα 400 χρόνια της κατοχής τους. Γι’ αυτό έχτισαν μέσα στο Καστέλι τη μητρόπολή τους, το αρχοντικό του διοικητή και τις πολυτελείς επαύλεις τους. Επαναπαυμένοι χάρη στον ισχυρό στόλο και τον πολυάριθμο στρατό τους – που όμως βρίσκονταν στον Χάνδακα δηλαδή το σημερινό Ηράκλειο – πίστεψαν ότι τίποτα δεν μπορεί να τους απειλήσει και ζούσαν ανέμελα. Το 1263 ωστόσο αντίκρισαν τον στόλο των Γενουατών, δέχθηκαν σφοδρή επίθεση και τελικά ηττήθηκαν. Οι Γενουάτες έμειναν για λίγο καιρό στα Χανιά και φεύγοντας έκαψαν την πόλη.

Οι Βενετοί ξαναγύρισαν και ξανάχτισαν την πόλη. Τότε κατασκεύασαν ένα μεγάλο τετράγωνο τείχος που περιέβαλλε όλα τα σπίτια της πόλης γύρω από το Καστέλι. Η κατασκευή του τοίχους κράτησε 20 χρόνια από το 1536 έως το 1556 ωστόσο ήταν χαμηλό και κακοσχεδιασμένο. Γι’ αυτό η Βενετία έστειλε τον καλύτερο μηχανικό της τον Βερονέζο Michele Sanmicheli ο οποίος έφτιαξε από την αρχή ένα ισχυρό οχυρωματικό τείχος. Γι’ αυτό το έργο χρησιμοποιήθηκαν όλα τα αξιοποιήσιμα οικοδομικά υλικά από το αρχαίο θέατρο της Κυδωνίας και από άλλα δημόσια κτίρια και ναούς, που ως εκείνη την εποχή διασώζονταν σε καλή κατάσταση. Το φρούριο εξοπλίστηκε και σύντομα χτίστηκαν και τα φρούρια στα παρακείμενα νησάκια Σούδα, Θοδωρού και Γραμβούσα. Έτσι οι Βενετοί κατάφεραν να οχυρώσουν αποτελεσματικά τη δυτική Κρήτη, ώστε να αποκρούσουν τις επιθέσεις κυρίως των κουρσάρων που εκείνη την εποχή ήταν συχνές.

Τα επόμενα χρόνια τα Χανιά γνώρισαν μια νέα άνθηση. Χτίστηκαν πολλά μεγαλοπρεπή δημόσια κτίρια και κατοικίες πάνω σε ένα βενετσιάνικο ρυμοτομικό σχέδιο που έδωσε ευρωπαϊκό χαρακτήρα στην πόλη. Τα βενετσιάνικα εμπορικά και πολεμικά πλοία είχαν πλέον μόνιμη παρουσία στα Χανιά, γι’ αυτό οχυρώθηκε το λιμάνι, έγινε εκβάθυνση του πυθμένα του και χτίστηκαν 17 νεώρια – 7 από τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα – για την επισκευή και τη συντήρηση των πλοίων. Στην κορφή του Καστελίου υπήρχε το παλάτι του διοικητή (Παλάτσο Ρετόρε) από το οποίο σώζονται μερικά λείψανα τοίχων, ένα μέρος της αυλής του και μια από τις πιο αγαπημένες εκκλησίες των Βενετών η Σάντα Μαρία Μιρακόλη που χτίστηκε το 1615 κι η οποία σήμερα είναι ερείπιο.

Τον Αύγουστο του 1645 οι Τούρκοι καταλαμβάνουν τα Χανιά μετά από περίπου 2 μήνες πολιορκίας. Η πόλη καταστράφηκε και σχεδιάστηκε ξανά σύμφωνα με το γούστο και την αρχιτεκτονική παράδοση των νέων κατακτητών. Οι καθολικές εκκλησίες μετατρέπονται σε τζαμιά και χτίζονται μερικά ακόμα. Τα Χανιά έγιναν τόσο οχυρά που το 1851 οι Τούρκοι μετέφεραν εκεί την οθωμανική διοίκηση της Κρήτης. Στους 2 αιώνες που κράτησε η τουρκική κατοχή οι Έλληνες έκαναν πολυάριθμες εξεγέρσεις αλλά κάθε φορά το ισχυρό κάστρο προστάτευε αποτελεσματικά τους Τούρκους.

Η επανάσταση του 1897 ήταν το τελειωτικό χτύπημα. Οι Μεγάλες δυνάμεις της εποχής παρενέβησαν και δημιουργήθηκε η αυτόνομη Κρητική Πολιτεία με ύπατο αρμοστή τον πρίγκιπα Γεώργιο της Ελλάδας. Κατά την περίοδο της Κρητικής Πολιτείας το νησί βρίσκεται υπό την προστασία των ευρωπαϊκών δυνάμεων και την υψηλή επικυριαρχία του σουλτάνου. Έτσι η Κρήτη βρίσκονταν υπό καθεστώς ημιαυτονομίας.

Τελικά μετά από 16 χρόνια το 1913 η Κρήτη ενώθηκε οριστικά με την Ελλάδα και η ελληνική σημαία υψώθηκε την 1η Δεκεμβρίου στο φρούριο του Φιρκά που βρίσκεται στον δυτικό προμαχώνα του λιμανιού παρουσία του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωτεργάτη της επανάστασης του Θερίσου Ελευθερίου Βενιζέλου.

Οι εκτεταμένες καταστροφές από τις συνεχείς συγκρούσεις της πολύχρονης ιστορίας της Κρήτης εξαφάνισαν τα ίχνη των παλαιότερων περιόδων στα Χανίων. Από τη Μινωική Κυδωνία έχουν βρεθεί σε ανασκαφές λίγα λείψανα κάποιων κατοίκων και πήλινες πινακίδες με γραμμική Α’ και γραμμική Β’ γραφή.